Hoewel de derde plaat van Modern Baseball nog steeds als poppunk valt te omschrijven, is de band uit Philadelphia wel beduidend volwassener gaan klinken. Holy Ghost is een (slechts) 28 minuten durende blik op de hoogte- en dieptepunten van de afgelopen jaren, ervaringen on the road en alle persoonlijke glorie en strubbelingen. Oftewel: het ‘echte’ leven na de universiteit.

Opvallend is dat de songschrijvers Jacob Ewald en Brendan Lukens ieder een helft van het album voor hun rekening nemen. De eerste helft is voor Ewald, de tweede voor Lukens. Hoewel beide helften nou niet zo gek veel uiteenlopen zou je kunen stellen dat Ewald wellicht iets meer te vertellen heeft. De single Wedding Singer is de perfecte aanjager van de plaat, een makkelijk verteerbare poppunk-track. Het leven als (reizend) muzikant komt aan bod in het weinig verhullende Note To Self: ‘What’s the point of staying awake?’ en: ‘I wanna make something better… No more fucking around today.’ Everyday is een lekkere degelijke rocker terwijl Hiding, spaarzamer begeleid, wat experimenteler is, met uitzondering van de te verwachten climax.

Brendan Lukens kampte tot voor kort met verslavingsproblemen en depressie en is nog maar vrij kort uit therapie. Hij maakt iets minder indruk dan Jacob Ewald maar Breathing In Stereo, met zijn stevige baslijnen en luide cymbalen tegenover ingetogen gitaarlijnen is lekker. Afsluiter Just Another Face is zelfs een van de hoogtepunten op Holy Ghost. ‘I’m a waste of space’, horen we op deze track die met zijn afgetekende coupletten wat meer ruimte in de muziek overlaat dan de meeste andere songs. Het is de bevredigende afsluiter van een kort album vol pittige poppunk en indierock met een restje emo. Holy Ghost is op zich een lekkere plaat, maar eerlijk is eerlijk: het album baart niet veel opzien.