Zijn dagelijks brood verdient hij bij het superieure combo van Derek Trucks en Susan Tedeshi. Voordien wordt hij opgemerkt bij Scrapomatic, een duo dat Mike Mattison tijdens de jaren negentig in Minneapolis St. Paul in Minnesota opzet met oude schoolmaat Paul Olsen die naast gitaarwerk songs aanlevert.  Bovendien is er niet te onderschatten muzikale bijstand van gitarist Dave Yoke wat in 2012 in I’m A Stranger resulteert, volgestouwd met bluesy shuffles, onstuimige R&B afgewisseld met meer folkgetinte bijdragen van Olsen.

Mattison gaat verder op het solopad en  neemt Paul Olsen en Dave Yoke, de gitaristentandem van Scrapomatic, mee. Afterglow toont weerom aan dat dit een meer dan voortreffelijke combinatie blijft. Charlie Idaho huppelt op tremelo akkoorden en leidt naar ontspannen countryrock. Met de door harmonische achtergrondzang en vlotte picking ondersteunde titelsong blijven we bij  aangename countryfolk terwijl het meer urgente Deadbeat tegen bij alt.country uit het Midden Westen.

We bespeuren eveneens meer naar pop neigend werk ,de opbouw en structuur van Words Coming Down refereren  met  melodieuze meerstemmige zang en fraaie gitaarakkoorden naar vroege verrichtingen van de Fab Four, het aanstekelijke Kiss Where You Live  spoort verder op sixties tracks met helder snarenwerk.

Het puike zangwerk vloeit er moeiteloos uit, je zou haast vergeten wat een geweldig soulzanger Mattison wel is. In I Really Miss You diept hij een ijle falset op die nauw verwant met de zang van de Stylistics , de disco-arrangementen worden (gelukkig) vervangen door een onmiskenbare southern feel.“I got something for you”, zingt Mattison ter afsluiting, voor ons  is dit in ieder geval een fijn cadeautje.