×

Recensie

Alternative

09 november 2019

Mikal Cronin

Seeker

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Merge

Seeker Mikal Cronin Alternative 4 Mikal Cronin – Seeker Written in Music https://writteninmusic.com

Terwijl Ty Segall in hoog tempo de een na de andere psychedelische retro glamrock plaat aflevert, is er voor zijn ondersteunende bandleden de nodige ruimte vrijgemaakt om zelf met eigen materiaal aan de slag te gaan. Bassist Mikal Cronin maakte op het debuut August van singer songwriter Shannon Lay al op albumtrack Death Up Close de nodige indruk. Hierbij hoor je zijn veelzijdigheid doordat hij voor de verandering met een indrukwekkend staaltje saxofoonspel imponeert. Die veelzijdigheid is tevens sterk op zijn vierde solo kunststukje Seeker vindbaar.

Vanuit het zonnige in Californië gelegen Laguna Beach is er vier jaar lang in alle rust aan de opvolger van MCIII gewerkt. Ook al ben je op muzikaal gebied een alleskunner, het blijft prettig als je op de muzikale collega’s kan terugvallen. Wat is het dan ideaal dat deze zich in de strak op elkaar ingespeelde begeleidingsband bevinden, en je het voorrecht hebt dat Ty en zijn vriendengroep voor de vormgevende omlijsting zorgen. Meesterpercussionist Charles Moothart slaat al direct van zich afslaan in het door strijkers gemodelleerde Oosterse Shelter sfeertje. Een sterke inleidende track die zich ook geweldig als openingsmoment bij concerten leent. Door het heldere ongedwongen geluid trekt Cronin direct de aandacht. Met psychedelisch gitaargepiel maakt hij er een eigen draai aan. Als goedmakertje voor zijn ondersteunende rol bij Shannon Lay, verzorgt zij hier samen met Heidi Alexander de gastrol als medevocalisten.

Zijn Neil Young liefde is sterk in de goed opgebouwde sfeervolle countryrocker Show Me hoorbaar. Heerlijk om je eventjes ergens in de jaren zeventig te wanen. Prachtig sluit het saloon piano gepingel van Ben Boyle hierop aan. Na dit aangename uitstapje back in time gaan we nog verder naar het Beatlesque experimenteerdrift in Feel It All terug, waarbij de blazers de treurnis overstemmen. Het schitterende melancholische Fire gaat hier nog overheen. Als het hart in brand door bitterende verterende tranen staat, dan hoort het voelbaar en hoorbaar te zijn. Och, wat worden we vervolgens aangenaam op het heerlijke gitaarspel van Emmett Kelly getrakteerd. Dit moet toch geweldig voelen met zo’n wereldband naast je in de studio.

Die muzikanten mogen even op adem komen als Cronin alleen achter de piano aanschuift, en zijn emotionele beladenheid in Sold over je heen laat stromen. Dat ze niet zijn ingehuurd om vanaf de zijlijn toe te kijken, laten ze in het magistrale vervolg gelden. Zo hoort een kort poppareltje te klinken. Van een totaal andere orde is het stevig rockende I’ve Got Reason. Wat knallen de gitaren lekker vol versterkt de speakers uit. De sixties psychedelica zorgt voor het evenwicht waarbij de frontman zijn vocalen bijna kapot schreeuwt. Het lompe om zich heen springende Caravan walst als een opgevoerde oldtimer locomotief nonchalant door Seeker heen. Gewoon recht toe recht aan, zonder de nodige poespas. Met Cronin zelf die op saxofoon het fluitsignaal van het eindstation aankondigt. Zijn mondharmonica geblaas is vooral erg charmant, en roept de harde folky arbeiders mentaliteit in het mooie sterk verhalende Guardian Well op. Totaal in zijn element gooit de zanger er nog een krachtige hoge uithaal uit.

Na een langdurige afwezigheid zijn daar de zangeressen Shannon en Heidi weer die zich na zijn Lost a Year verslag weer inmengen. Met een kakofonie aan blazers gaat het vervolgens helemaal in een prettig rockende chaotisch einde los. Waarna de rem er vervolgens in het rustpunt On the Shelf strak op gaat waarbij de enige metgezel zijn trouwe gitaar is. Als Mikal Cronin zich nu nog in de rol van Seeker plaats, dan ben ik benieuwd waar zijn zoektocht hem uiteindelijk heen brengt.



  1. Shelter
  2. Show Me
  3. Feel It All
  4. Fire
  5. Sold
  6. I’ve Got Reason
  7. Caravan
  8. Guardian Well
  9. Lost a Year
  10. On the Shelf