×

Recensie

Alternative

14 januari 2021

Midnight Sister

Painting The Roses

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Jagjaguwar

Painting The Roses Midnight Sister Alternative 4 Midnight Sister – Painting The Roses Written in Music https://writteninmusic.com

De gigantische grote witte letters van het in Mount Lee gelegen The Hollywood Sign vormen al decennia lang het decor voor de artistieke gelukszoekers die hun toekomst veilig stellen door een carrière als rockmuzikant of filmacteur op te bouwen. Het kunstenaarsgezelschap Midnight Sister is in die heuvelachtige befaamde omgeving van Hollywood geworteld en gokt op twee paarden door zich op muziek en film te oriënteren. Dat dit perfect werkt bewijst het duo wel op Painting The Roses.

De avantgardistische componist Ari Balouzian buigt een groot gedeelte van zijn creativiteit om tot het maken van gitzwarte dreigende onheilspellende soundtrack collages. De overige tijd benut hij om samen met levenspartner Juliana Giraffe aan het in disco doorweekt toegankelijk radiogeluid van Midnight Sister te werken, waarbij de filmische achtergrond van Ari Balouzian voor het goedkope suikerzoete vintage B-film randje zorgt.

Painting The Roses is het vervolg op het ruim drie jaar eerder verschenen Saturn Over Sunset debuut. Juliana Giraffe bezit dat jeugdige betoverende onverschillige stemgeluid, waarmee ze op indrukwekkende wijze haar sensualiteit ontboezemt. De temperamentvolle broeierigheid heeft veelal zijn oorsprong in het inspiratievolle Argentinië waar ze tijdens haar familiebezoeken naar kleurige facetten opzoek gaat die zich aangenaam in het beeldende materiaal van Painting The Roses inmengen.

Het door strijkers aangekondigde Doctor Says is een bevlogen Sunset Boulevard wandeling door het psychedelische zonovergoten Los Angeles van eind jaren zestig. Het tijdperk van vrije seks waarbij prikkelende uitdagende bikini’s het strandbeeld van de saaie conservatieve badpakken overnemen. Een licht provocerende experimentele tijd waarin figuren als beroepslevensgenieter Jim Morrison het muzikale landschap vakkundig afbreken en opnieuw opbouwen, gesloten deuren openbreken, het grondbeginsel van de literatuur herdefinieerden en hiermee een continu in beweging zijnde aardverschuiving veroorzaken waarvan de uitwaaiende ritmische schokeffecten zelfs nu nog tastbaar voelbaar zijn. Een prachtig eerbetoon aan de bloeiperiode die daar de oorsprong heeft.

Een ietwat lazy voordracht laat de dromerige instrumentatie van alleskunner Ari Balouzian in de aansluitende gepolijste Satellite triphop nog meer ademen. Invloeden die later in het berustende slaperige Tomorrowland terugkomen en memoreren aan het Franse nineties retro elektro gezelschap van Air. Juliana Giraffe zucht en kreunt zich in haar croonende diva rol van jazzy zangeres door het orkestrale James Bond getinte Escalators heen. Als een hedendaagse Marilyn Monroe kruipt ze de wanhopige door Alfred Hitchcock beïnvloedde thriller klanken van het duistere nachtclubtrack My Elevator Song binnen.

Er wordt vervolgens voorzichtig een opwachting in het stadse geluid van de jaren zeventig gemaakt. Op de hoek van de straat verwelkomt het knijpende saxofoonstuk Dearly Departed de zelfkant van het bestaan die je tijdens de dagelijkse ondergang van de zon voorzichtig tegenmoet treedt. Een paradox met het harmonieuze soulvolle Foxes welke met bombastische pretentieuze Britse glamrock invloeden volgepropt is, waarbij gepoogd wordt om de ultieme popsound te creëren.

De noisy Sirens geluidsterreur wordt door de harde mechanische voorgeprogrammeerde beats vervolgd die de overstap naar funkende disco aankondigen. Met een hoog gehalte aan kunstmatige verblindende glitterbollen verliefdheid weerkaatsen ze het revolutionaire uitgaansleven romantiek van de ophitsende seventies die vanuit clubs als het New Yorkse Studio 54 de wereld veroveren. In diezelfde categorie zijn de verwarmende orgeltoetsen van het bordeauxrode Limousine onder te brengen.

Musical getinte songs als het langzaam traag voortslepende Song for the Trees en het door tenenkrommende hoge hemelse koortjes opgesierde Wednesday Baby zijn flinke stappen terug en roepen het misselijkmakende nostalgische kerstsfeer gevoel van vroeger met de alsmaar herhalende Sisi films en de door engelenhaar verzwelgende gekleurde kerstbomenverlichting op. Een smetvlekje op het verder zeer goed uitgewerkte en ontvangen Painting the Roses.



  1. Doctor Says
  2. Satellite
  3. Foxes
  4. Sirens
  5. Escalators
  6. Dearly Departed
  7. Tomorrowland
  8. My Elevator Song
  9. Wednesday Baby
  10. Limousine
  11. Song for the Trees
  12. Painting the Roses