×

Recensie

Jazz

25 november 2022

Michael Varekamp

Narrative Vol.1

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Sound Of Art Records

Narrative Vol.1 Michael Varekamp Jazz 4 Michael Varekamp – Narrative Vol.1 Written in Music https://writteninmusic.com

De combinatie Michael Varekamp en Jerôme Hol, dat bewezen Elektra en More Elektra al, is er eentje om door een ringetje te halen. Op dit album is die samenwerking er weer en vinden we de voor Michael gekende ritmesectie van Harry Emmery op bas en Erik Kooger op drums. Wiboud Burkens is, net als op de twee Elektra releases de man voor de toetsen, Hammond en effecten. Naast hen vinden we ook Efraim Trujillo waarmee Michael in Victor Henar’s Fra Fra Sound speelde, op tenor en sopraan saxofoon. Daarnaast speelt Joshua Samson percussie op het album.

Michael ziet zijn muziek breder dan jazz alleen en voelt zich in de breedte aangetrokken tot muziek, of dat nou van New Orleans is, de Cariben, Cuba of Afrika. Een grote diversiteit in invloeden, een grote diversiteit aan wat je op het album kunt verwachten. En hoe je het ook wendt of keert, het is vooral allemaal genieten. Openingsnummer Narrative is een ultiem muzikaal brouwsel dat je laat genieten van vooral een geweldige flow van de samenspelende muzikanten. Of het nu live in de studio is opgenomen of niet, hoe gaaf is die opening niet al! Een bombastische knaller van jewelste én de toon zettend voor een nummer dat vooral al meerdere culturen aan elkaar smeedt. De ritmesectie zit er volop in én de percussie geeft extra stuwkracht aan het nummer en dan de subtiele bijdragen van Wiboud aan het nummer terwijl Michael en Efraim losgaan. Spelplezier? Het kan niet anders dan dat groot was, heel groot, bij het opnemen van het album. Ja, dit is echt erg genieten! Jerôme draagt zijn steentje natuurlijk ook bij en maakt de multiculturele ontmoeting fraaier nog. Als je je afvroeg of het zou kunnen werken, jazeker! Soms is het ook gewoon een kwestie van doen. En dat laten de zeven mannen hier dan ook horen. Heerlijke opener die smaakt naar meer!

Tales From The Swamp brengt een heel andere sfeer. Broeierig, een club in de late avond, een band die speelt en de bayou is nooit ver weg. Ingehouden gitaarwerk van Jerôme, vooral Efraim en Michael hier op de voorgrond tredend, met een heerlijke solo ook voor Efraim halverwege het nummer. Het roept de vraag op welk deel van de nummers al geschreven was en welk deel nog vrij: het voelt alsof Efraim alle ruimte neemt om de solo weliswaar in te passen maar het wel te doen zoals het voor hem ook voelde. Dat gevoel is er ook als je naderhand de solo hoort van Wiboud. Gegeven het intuïtieve karakter van eerdere releases van Michael zou dat ook zeer zeker niet verbazingwekkend zijn. Het motief dat Efraim en Michael eerder speelde, komt na de solo’s terug, waarna Jerôme acte de présence geeft. Subtiel spelend brengt hij de late avond terug in de club. Wat er gebeurt, zoals het klinkt, zoals het geschreven is, is het narratief dat Michael wil vertellen. Sferen, invloeden, bij elkaar, samen één geheel. Mooi hoe het nummer naar zijn finale toe gaat, dat gebeurt dan weer geheel los van de eerdere opbouw en motieven in het nummer. Dan nog voelt het heel natuurlijk.

Trinidad Shuffle is weer een heerlijk rijke mix van invloeden waarbij Michael en Efraim de leiding nemen terwijl de ritmesectie, Wiboud en Jerôme vooral de begeleiding invullen en de achtergrond neerzetten tegen welke de twee heerlijk los gaan. Dit is toch simpelweg een feestje! Zeker als we net voorbij de twee en een halve minuut zijn, swingt het nummer aan alle kanten en mag Jerôme nog heel even gas geven.

Slotnummer Congo Square Strut brengt zelfs vocale elementen naar voren. Michael, Jerôme, Harry en Erik maken het samen tot een swingend geheel en dan zijn we nog maar aan het begin van het nummer. Feestje? Jazeker, we zetten dat gevoel nog even door, maar dan inderdaad nu met zang erbij. Die zang past helemaal in de sfeer van het nummer én, het kan bijna niet anders dan dat je de band dit live in gedachten ziet spelen. Zonder uitgebreide analyse van de teksten, dit kan niet anders dan live helemaal tot zijn recht komen. Het nummer bouwt zich heerlijk swingend op, met fijne inbreng van Harry op bas, terwijl Efraim een heerlijke solo speelt waarna hij het stokje overdraagt aan Michael die ook nog een heerlijke solo ten beste geeft.

Een boeket aan invloeden, een rijkdom aan muzikale diversiteit, een band die heerlijk op elkaar ingespeeld is en die, dat kan niet anders, met veel spelplezier en grote grijnzen op gezichten met elkaar staan te musiceren. Dat is het gevoel dat Narrative Vol. I je brengt én waarbij jezelf ook alleen maar met moeite een grijns van je gezicht weet te halen. Narrative Vol. I is een album waar de liefde voor de muziek en de klasse van de muzikanten van afspat. Het is bovendien een album dat je moet willen luisteren als je houdt van muziek die zich niet beperkt tot één strak idioom. De invloeden die Michael noemde, je hoort er hier veel van terug. En dan is dit het eerste volume van het verhaal van Michael. Dat belooft veel goeds voor het vervolg. Narrative Vol. 1 is een heerlijk album dat je zomaar in november lentekriebels weet te geven.



  1. Narrative
  2. Tales From The Swamp
  3. Trinidad Shuffle
  4. Congo Square Strut