Michael Janisch
Worlds Collide
Ongelooflijk dat bassist Michael Janisch in zijn drukke bestaan als platenlabelbaas nog tijd vindt om zelf op te treden, of in de band van één van zijn muzikale vrienden te spelen, of zelf albums op te nemen. World Collide is zijn derde album onder eigen naam en één dat alle aandacht verdient.
Michael Janisch, oorspronkelijk geboren in het hart van Amerika maar al vele jaren wonend in Londen, is niet alleen één van de meest interessante bassisten die de wereldwijde jazz kent maar tevens man achter het Britse platenlabel Whirlwind Recordings, één van de meest interessante Europese jazz labels opererend vanuit het zuidelijke deel van Londen.
World Collide is de opvolger van het erg sterke Paradigm Shift uit 2015 en is wederom met een erg fijne band opgenomen. Janisch vroeg zijn Amerikaanse kompanen Rez Abbasi (gitaar), afwisselend Clarence Pen en Andrew Bain (drums), John Escreet (keys), John O’Gallagher (altsax) en Britse held George Crowley (tenorsax) om op het nieuwe album mee te spelen.
Een bijzondere band die voor de composities die Janisch had geschreven exact de juiste was. Muzikanten die durf, zelfverzekerdheid en avontuur in hun spel hebben en binnen de composities immer de mogelijkheid pakken die te etaleren. Overigens zonder dat dit ten koste gaat van de compositie, maar deze juist met fraai spel verrijkt. Muzikanten die tegelijk een heerlijke drive en swing hebben.
World Collide is een stevig en ambitieus jazzalbum dat de aandacht vereist. Er gebeurt in elke compositie echt ontzettend veel, daarnaast zijn ze allen lang uitgesponnen. De enige compositie die onder de zes minuten aftikt is het intro van de compositie Pop met 1 minuut en 14 seconden. Ambitieus was ook de keuze van Janisch om in de legendarische (en dure) Abbey Road studio’s (Studio 3) het album op te gaan nemen.
Maar zoals we weten van echt grote muzikanten is ambitie alleen maar een goed teken. World Collide is dan ook echt een uitdagend en erg goed album geworden. Janisch schreef geweldige composities, in vele spannende lagen opgebouwd, die door de geweldige groep muzikanten met heel erg veel spelplezier en mateloze techniek uit de speakers knallen.
De zeven composities die op World Collide te vinden zijn hebben wel degelijk een straffe structuur maar daarbinnen is er meer dan genoeg ruimte voor de muzikanten. Briljant gearrangeerd en met veel zelfverzekerdheid opgenomen en op plaat gezet. Gelijk met de eerste twee fantastische uptempo albumtracks Another London en An Ode To A Norwegian Strobe ben je volledig verkocht. Er gebeurt steeds zoveel dat je de wereld om je heen vergeet en diep de muziek in raakt. Natuurlijk altijd het allerbeste wat je kunt overkomen. Wat een overheerlijke wegblaastracks zijn dat gelijk.
Met het daarop volgende The JJ I Knew komt er nog meer avontuur tevoorschijn. Zo’n relaxte compositie waar de muzikanten even heel goed kunnen laten horen waarom Janisch ze graag in zijn band wilde hebben. Meesterlijk. En luister toch ook eens naar het superavontuurlijke Frocklebot en wordt volslagen weggeblazen. Dit is hoe uitdagende jazz hoort te klinken!
En op die grote kwaliteit sluiten de ingetogen composities Into To Pop en het daarop aansluitende Pop en de fascinerende albumafsluiter Freak Out moeiteloos aan.
World Collide is zo’n jazzalbum waar het talent in grote bakken vanaf spat. Een open sound, super dynamisch (haast als live klinkend) vastgelegd en het feit dat er weergaloos gespeeld wordt. Maar het zijn de fantastische composities die Janisch schreef die daarvoor de basis zijn. Dat hij een geweldig bassist is wisten we al maar dat hij met elk album zo wonderbaarlijk snel doorgroeit als componist hadden we niet kunnen voorzien.
Mooi dat Janisch gitarist Abbasi, drummers Pen en Bain, toetsenman Escreet en saxofonisten O’Gallagher en Crowley zo groots onder de spotlights gooit. Geweldige hoe de muzikanten kansen pakken om niet alleen zelf indruk te maken maar vooral alles uit de composities van Janisch halen. World Collide is van grootse klasse. World Collide is een album om intens te koesteren ook.
En natuurlijk ga je voor dit geweldige album voor het dubbeldikke (erg fraai gekleurd) vinyl wat er van uitgebracht is. Verpakt in een ouderwetse uitklapper met prachtig artwork.
