Meskerem Mees
Julius
Op de recentste editie van Humo’s Rock Rally was het een meisje met gitaar dat de jury tijdens de voorrondes en finale vermurwde met haar akoestische folk die aansluit bij de traditie maar evenzeer naar de toekomst lonkt. Meskerem Mees, een uit Ethiopië geadopteerd weeskind imponeerde met songs zoals Joe, Season Shift en The Writer. De klasse van Meskrem Mees was de jury van Montreux Jazz Talent evenmin ontgaan, er is een selectie voor Eurosonic 2022, samen met labelgenoten op MayWay Mooneye en Haunted Youth, ondertussen is het langverwachte debuut uit.
De cover van Julius toont een foto van een ezel, het is Juul die door Meskerems pleegouders werd geadopteerd en sindsdien in de weide van de boerderij in Merendree bij Deinze verblijft of is het de Romeinse keizer die de titel inspireerde? Naast de eerder vernoemde singles prijken hier tien andere songs die sterk aanleunen bij het sobere intimistische oeuvre van Nick Drake en onmiskenbare gelijkenissen vertonen met de verrichtingen van Karen Dalton. Het heeft ongetwijfeld met de verfijnde fingerpicking en sobere begeleiding te maken. Het is bovenal de voor een tienermeisje, Meskerem bedacht de meeste songs rond haar achttiende, verbluffende maturiteit in een ontwapende benadering die van poëtische momenten naar statements pendelt in een onverbloemde muzikale documentaire over haar jeugdjaren.
In de prachtige opener Season Shift horen we meteen de cello van Febe Lazou, dat expressieve instrument van haar vertrouwde muzikale gezellin is alomtegenwoordig en legt subtiele accenten bij de verhalen, zoals The Writer. Na de in de intro verwerkte geluiden van de branding en krijsende meeuwen trekt de zacht wervelende cello samen met eenvoudige pianotonen Blue & White verder open. Queen Be bijt feller met driftig snarenwerk en percussie en samenzweerderige koorzang. Die krachtige picking drijft eveneens Man of Manners aan, het lijkt een verloren gewaande oude folkparel, dicht in de buurt van het prille protestwerk van Dylan en Joni Mitchell.
Het zijn ondertussen vertrouwde momenten, een teder gefluisterd Joe en dromerig zwevend Astronaut, kleine eenvoudige liedjes die groots klinken mede door de bedachtzame productie van Koen Gisen die onveranderlijk het persoonlijke songwerk optilt. In het afsluitende luik schitteren het fraaie A Little More About Me en Song For Lewis. Julius is opgebouwd met onweerstaanbare folkpop van tijdloos allure.