×

Recensie

Soul

16 juni 2021

Me'shell Ndegeocello

Peace Beyond Passion (vinyl)

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Maverick

Peace Beyond Passion (vinyl) Me'shell Ndegeocello Soul 5 Me’shell Ndegeocello – Peace Beyond Passion (vinyl) Written in Music https://writteninmusic.com

Het duurde in totaal vijfentwintig jaar voordat Peace Beyond Passion, het sublieme tweede album van zangeres/bassiste Me’shell Ndegeocello dan eindelijk eens op vinyl uitkwam. Officieel uitgebracht op 25 juni 1996, net als haar debuut op Madonna’s platenlabel Maverick, was de eerste RSD dag van 2021 de uitgelezen dag het jubileum van het album te vieren met een dubbeldikke vinyl-editie.

Plantation Lullabies, het meesterlijke debuut van Ndegeocello uit 1993, had wel heel erg nieuwsgierig gemaakt naar veel meer Ndegeocello en Peace Beyond Passion bleek drie jaar later een droomvervolg. Een album zo stampvol soul, jazz, funk, rhythm and blues, spiritualiteit, bewustwording, avontuur en geweldig spel dat een meesterwerk geboren was.

Peace Beyond Passion werd over 1995 tot aan begin 1996 opgenomen op diverse studioplekken in Los Angeles (onder meer in het fameuze Ocean Way en de Sunset Sound Factory). Het succes van Plantation Lullabies had haar muzikale vrijheid gewaarborgd en ze dook wederom vol het muzikale avontuur in. Onder meer Wendy Melvoin (Prince’s The Revolution), Joshua Redman, Billy Preston en Wah-Wah Johnson kwamen langs om gastbijdragen te leveren.

Peace Beyond Passion laat het grote talent van Ndegeocello, nog meer dan op haar debuut, nadrukkelijk horen. Multi-muzikante die ze is, pakte ze zelf met producer David Gamson het leeuwendeel van de instrumentale basis van de door haar geschreven songs op om vervolgens met diverse andere muzikanten rake invulling aan de songs te geven.

Hard doorgegroeid als songschrijver biedt Peace Beyond Passion gelijk al alles wat Ndegeocello zo bijzonder en fascinerend maakt. Niet alleen in rijk opgezette composities maar zeker ook in teksten. De zwarte mannelijke geschiedenis met een blik op de bijbel neergelegd (Deutronomy: Niggerman en Leviticus: Faggot), en in alles wat het christendom en het individu bij elkaar houdt en uit elkaar drijft (‘Maybe Judas was the better man/And Mary made a virgin just to save face’).

Daarnaast weet Ndegeocello als romanticus optimaal te fascineren met persoonlijke teksten die ze prachtig zingt dan weer cool praatzingt. Ondanks racisme, homofobie, zelfhaat en sociale onrust/onlusten vindt ze spiritualiteit in de zaken die wel te veranderen zijn vanuit de persoonlijke beleving. Steeds vormgegeven in midtempo songs die juist daardoor onder de huid kruipen.

Peace Beyond Passion is tevens zo’n verschrikkelijk goed album omdat het zo heerlijk divers is. Dan weer superfunky (The Way) dan weer poppy aanstekelijk (God Shiva) immer vol met een spirituele dan weer sensuele sfeer. Peace Beyond Passion is vanaf albumopener The Womb een album dat als het ware over je heen valt, in je kruipt. En met de wetenschap van vijfentwintig jaar luisteren alleen maar beter wordt.

The Way, Deutronomy: Niggerman, Ecclesiastes: Free My Heart, Leviticus: Faggot, Mary Magdalene, God Shiva (samen met Melvoin geschreven), Stay, Bittersweet en A Tear and a Smile zijn allen buitengewone songs met exact de juiste arrangementen die met veel soul en inspiratie gespeeld worden. Ndegeocello’s stem is wonderlijk mooi gegroeid en de songs vloeien zoals door funk en jazz beïnvloede soul moet vloeien.

Naast al die geweldige songs is daar dan ook nog een indrukwekkende ode aan haar muzikale voorvader Bill Withers. Ze maakt van zijn Who Is He and What Is He to You? haar eigen klassieker. Weergaloos. Ook Withers Don’t You Want To Stay krijgt van Ndegeocello als Stay een meesterlijke nieuwe uitvoering mee.

Het ronduit geniale Make Me Wanna Holler, een ode aan Marvin Gaye en een spiegeling naar diens eigen track met vrijwel dezelfde titel Inner City Blues (Make Me Wanna Holler) afkomstig van het album What’s Going On, sluit het album machtig af. Het is zo’n megacoole loom funky track met té vet baswerk, die bij eerste beluistering maar niet lijkt en mag stoppen. Steeds weer heerlijk opbouwend en met strijkers opgesierd is alleen deze song al een reden om Peace Beyond Passion aan te schaffen.

De dubbelvinyleditie die nu op RSD 2021 uitgebracht is bevat nog 4 extra tracks. De instrumentale versies van Who Is He and What is He To You? en Stay waarmee de vierde kant afsluit zijn leuk, en natuurlijk ook al erg goed en spannend, maar waar het om draait zijn de twee tracks waar die kant mee opent: The Teaching en Soul Searchin’(I  Wanna Know If It’s Mine).

The Teaching had moeiteloos op het album gepast. Het is al net zo’n lekker diepe prachtsong vol romantiek gedreven op dat zo coole basspel van Ndegeocello drijvend. Sowieso is Peace Beyond Passion een voorbeeldplaat voor echt cool basspel. Op het album speelt Ndegeocello zo vrij en funky als je maar durft dromen. Ook Soul Searchin (I Wanna Know If It’s Mine) is van een bijzonder grote en bijzondere kwaliteit en een track die moeiteloos op de vijfsterrenplaat die Peace Beyond Passion is, had gepast. Weer die midtempo moods vol cool basspel waarover Ndegeocello praatzingt en een ongehoord intense sfeer optrekt.

Peace Beyond Passion was in 1996 het grootse bewijs dat we met Me’shell Ndegeocello een nieuwe ster aan het muziek firmament hadden. Op het album koppelt ze schijnbaar moeiteloos een groot avontuurlijk muzikaal brein in fantastische songs aan uitzonderlijke coolness en intimiteit. Het is een album dat als een warme deken om je heen valt, je volledig naar binnen zuigt en nooit meer loslaat.

Kant A:

  1. The Womb
  2. The Way
  3. Deuteronomy: Niggerman
  4. Ecclesiastes: Free My Heart
  5. Leviticus: Faggot

Kant B:

  1. Mary Magdalene
  2. God Shiva
  3. Who Is He And What Is He To You

Kant A:

  1. Stay
  2. Bittersweet
  3. A Tear And A Smile
  4. Make Me Wanna Holler

Kant B:

  1. The Teaching
  2. Soul Searchin’(I  Wanna Know If It’s Mine)
  3. Stay (instrumental)
  4. Who Is He And What Is He To You (instrumental)