×

Recensie

Alternative

29 december 2019

Mermaidens

Look Me in the Eye

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Flying Nun

Look Me in the Eye Mermaidens Alternative 4 Mermaidens – Look Me in the Eye Written in Music https://writteninmusic.com

Er is steeds minder van muzikale hoofdsteden sprake. Op dit moment is het landschap weer in volle bloei. Na een rustigere periode met korte oplevingen, richt de markt zich mondialer. Door de blijvende internet ontwikkelingen is het de consument die steeds meer van de succesmomenten aan de wieg staat. Al is het de noodzaak om als schrijvende pers in het overschot de goudklompjes er uit te pikken. Mermaidens is daar een duidelijk voorbeeld van. Bij deze naam verwacht je iets sprookjesachtigs te horen, waarbij vrouwenstemmen als mythische Sirenes je proberen te verleiden en bedwelmen. Een lokroep die je mee de diepte in neemt, en de omgeving tot eindeloze wazigheid vervaagd. Ben je eenmaal door dit gegeven bewierookt dan is de mentale toewijding van Look Me in the Eye een eenvoudige vervolgstap, want deze voldoet geheel aan deze omschrijving.

Dit uit het Nieuw-Zeelandse Wellington afkomstige trio mag dan wel hun oorsprong in de meer spirituele aftakking van de postpunk hebben, ze durven wel degelijk buiten deze grenzen naar andere inspiratiebronnen te zoeken. Het verzandt echter nergens in fluisterende feeërieke dreampop. De vocalen zijn zo helder als het bemindende aanspoelende zeewater dat liefkozend de stranden van het Noordereiland aanraakt. Mooi om de ontwikkeling van deze groep te volgen. Klinken ze op hun eerste kindje Undergrowth nog als duistere gothic nichtjes van ijskoningin Siouxsie Sioux, bij Perfect Body worden al voorzichtig de uitgebreide mogelijkheden van de vocalen verkent. Look Me in the Eye is door het definitief afschudden van de kwelgeesten de logische volwassen voortzetting. De sprankelende gitaarakkoorden bedekken het met een positieve flow, en drukken de norsheid naar de achtergrond.

Gespeelde romantiek van de jaren tachtig variant is hier door historisch cultuurbesef vervangen. Door die inslag gaat de mystiek op een natuurlijke manier in een meer avontuurlijke zelfbewustwording over. Het is allemaal lang niet zo theatraal maar veel meer down to earth. Dat ook hier de prachtige omgeving een grote rol in het karakter van de plaat speelt mag duidelijk zijn. Door de afwisselende krachtige vrouwenzang van gitarist Gussie Larkin en bassist Lily West draagt het iets feministisch uit. Een titel als Best To Hate The Man spoort ook niet echt tot gelijke verdeeldheid tussen de geslachten aan. De rol van Abe Hollingsworth beperkt zich tot het ritmisch opvolgen van het door de dames afgesloten geheim verbond. De link naar de vrouwelijke indierock die met de nodige nineties girlpower rond dezelfde tijd als de grunge tot bloei komt is er wel degelijk.

2019 is het jaar dat de vrouwen weer overheersen. Ze beklimmen op eigen kracht met zorgvuldig uitgewerkte prachtplaten de topposities. Door de #MeToo beweging worden ze weer serieus genomen, en krijgen ze dezelfde rechten en mogelijkheden als hun mannelijke collega’s. Mermaidens levert het zoveelste bewijs af dat deze groei zich blijft voortzetten.



  1. Crying in the Office
  2. Sleeptalker
  3. Millennia
  4. I Might Disappear
  5. The Cut
  6. She's Running
  7. Bastards
  8. Best to Hate the Man
  9. Priorities