De opvolger van het twee jaar geleden uitgebrachte deel eerste deel van Woman Creature Portrait Of A Woman  komt weerom tot stand ten huize van de familie James. Het gitaar en clawhammer en ander banjowerk van zangeres Mary uit Alabama krijgt weerom ondersteuning van de twaalfsnarige gitaar van broer Frank die de achtergrondzang verzorgt en als co-auteur vermeld wordt. Bovendien zat moeder Jean, evenals bij het eerste deel mee aan de schrijftafel met haar dochter. Het duo leverde samen al enkele niet onverdienstelijke novelles af en toont zich weerom een voortreffelijk songwriters team in zes van de tien countryfolk tracks die bij momenten aan de sociaal geëngageerde benadering van Buffy Sainte-Marie herinneren.

De met wolvengehuil openende titeltrack loopt uit met snelle, resonerende  banjopicking en onthult een donkere niet van humor gespeende visie op sociale items. In Oh Jane ontspint zich een duet met broer Frank die in het aansluitende Tarzan de bijhorende junglegeluiden aanlevert.

Ronduit indrukwekkend is Murder Creek, een onthutsend moordepos dat zich in Alabama ontrolt, een onheilspellend, sinister relaas, de sobere akoestische setting in een lang uitgesponnen, verhaal versterkt het onbehaaglijke gevoel maar oefent tegelijk een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Portrait of a Woman is een wonderlijke, naar het Diepe Zuiden refererende folktrack met gelaagde harmonische zang op het ritme van met castagnetten gecombineerde banjo en diep brommende bas.

Voor Frozen Strings haalt Mary de elektrische gitaar nog eens uit de kast, in combinatie met banjo en cello levert dat een intrigerende soundtrack op die doorloopt in het aansluitende, op Mary’s dartele vioolspel en de cello en bas van David Henry walsende Sweet Spring.

We kennen Mean Mary  als een voortreffelijke muzikante en veelzijdige zangeres. Ze blijft ons verbazen, in de bijzonder fraaie afsluiter Bring Down The Rain ontpopt Mary zich als onvermoede authentieke soultante.