Het tweede album van het Groningse Meadowlake werd geschreven in een Frans landhuis. De plaat zou eigenlijk in juni uitkomen maar de release werd, zoals zovele dingen dit jaar, op de langere baan geschoven. Langer dan vijf maanden wilde de band echter niet wachten; het album moest ‘eruit’, ook al waren de geplande shows in het kader van dit Wait For Me nog steeds onzeker. Tijdens de concertloze maanden van 2020 schreef en stuurde de band overigens een flink aantal kaarten naar fans over de hele wereld. Dat gebaar van verbinding kon op vele enthousiaste reacties rekenen.

Het titelloze eerste album werd in 2018 goed ontvangen. De dreampop, indierock en shoegaze van de band vond aardig wat weerklank in binnen- en buitenland. Meadowlake kan straks dan ook ongetwijfeld weer rekenen op concerten in Engeland en Scandinavië. De muziek op Wait For Me is onmiskenbaar Meadowlake, al klinkt de band nóg weelderiger en rijker en nemen de dromerige, hypnotiserende en vaak dubbele vocalen wat meer ruimte in, zoals op het indringend binnenkomende Under Your Spell en Lights Out, dat wordt aangedreven door de strak doortikkende en -roffelende drums.

De dromerige sferen en betoverende klankkleuren en schakeringen in de muziek maken van elke song iets moois. Er zijn daarbinnen nog wel nummers aan te wijzen die net even bijzonderder zijn: opener Wait For You is bijzonder sfeervol dankzij de mooie backdrop, de drum-inslagen, de helende gitaren en de vervlochten stemmen van Jarno Olijve en Gertine Veenstra. Als de band dan na drie minuten de vleugels nog verder uitslaat, is het pleit beslecht. Say My Name, dat opvalt door de 7/8 maat en de piano, verklankt de twijfels en emoties binnen menselijke relaties. Als de zacht duwende bas en de sprankelende gitaren elkaar vinden, imponeert Meadowlake wederom. Under The Sea laat gaandeweg net even andere gitaargeluiden en muzikale schakeringen horen. Na een ruime opbouw lijkt de band na enkele minuten op te stijgen en weg te zweven, de ondergaande zon tegemoet. Het ingetogen Mother is indringend en oprecht: ‘Mother, I won’t let you down / I was gone for a while but I’m here, right now’.

Af en toe schroeft Meadowlake het tempo wat op of trekt de band een hardere gitaarmuur op, zonder dat dat tot sfeerbreuken leidt. Wait For Me is dan ook een coherente plaat, met een sterke samenhang. Uitnodigend en herkenbaar, maar net even anders dan de vorige plaat. Een onomstotelijk bewijs dat de band meer is dan een belofte.