De Nederlandse tromboniste, dirigente en schrijfster May Peters is redelijk bekend in de Nederlandse latin scene maar bekender nog is ze op Puerto Rico. Daar woont ze een groot deel van het jaar en was ze werkzaam als docent Trombone Jazz en Caribische muziek aan het Conservatorio de Puerto Rico. Ze beschreef haar ervaringen op het rijke muzikale eiland in het boek Musica maestra! Brieven uit Puerto Rico (2009).

Op haar debuutalbum Tributo de Tambor y Trombon En Clave de Mujer Boricua brengt ze een eerbetoon aan de grande dames van de Puerto Ricaanse muziek. Ze benaderde arrangeur en pianist Eric Figueroa voor de productie. Hij bewerkte composities van in de latin wereld bekende Puerto Ricaanse vrouwelijke componisten en overgoot ze met een smaakvol latin jazz sausje. De acht instrumentale tracks werden opgenomen in de Spectrum Studios in de Puerto Ricaanse hoofdstad San Juan. Peters en Figueroa wisten een team van uitmuntende musici om zich heen te verzamelen. Met als basis een latin jazzkwintet en maar liefst veertig verschillende percussie-instrumenten. Puerto Ricaanse stijlen als bomba en plena staan zusterlijk naast andere (latin) stijlen als bolero, chachachá, yambú en samba.

Het album begint al meteen met een felle latin/bomba break in Sylvia Rexach’s Di Corazón. De percussie is krachtig en prominent aanwezig en dat geldt voor veel nummers. De percussionisten ( het zijn er meer dan zes) leggen een energiek maar soepel klinkend ritmisch tapijt neer waarover May op trombone en naast haar Figueroa zeer gevarieerd en met diverse klankkleuren kunnen fraseren! In Iris Chacón’s chachachá Caramelo y chocolate zijn de korte percussiebreaks zeer inventief, het lijken plotse versnellingen. Alsof de muzikale kunstenares er vol verve een paar muzikale verfstreken tegenaan gooit. Knap gedaan! De trombone melodie komt me bekend voor. De bongo solo’s zijn ongeëvenaard en heel fantasierijk. De piano houdt dezelfde melodische sfeer aan terwijl de percussie gecontroleerd vele kanten op vliegt. In Lily Delgado’s bijzondere plena Estoy Enamorado ( Ik ben verliefd) lijkt het wel alsof May een verhaal vertelt op de trombone. Dit is heel dansbaar in vergelijking met de vorige tracks. Dit is sowieso een relaxed latin album voor fijnproevers.

Na verschillende luisterbeurten ontdek je steeds nieuwe dingen. Lucy Faberey’s La Oportunidad is erg goed. Het ritme is een yambú uit Cuba, heel romantisch neergezet. Vervolgens is er de enige salsa track, namelijk Si no te hubieras ido van Gloria González, de veelzijdigste van alle Puerto Ricaanse salsacomponisten. Na deze vlotte ‘salsa de Puerto Rico’ is de diva van de Puerto Ricaanse showbizzwereld aan zet, namelijk Myrta Silva. Peters en Figueroa laten twee van haar klassiekers versmelten in een boleromedley waarin Peters zich uitdrukt via een soepel wiegende frasering. Deze heerlijke ontspannende bolero krijgt na de meest jazzy track Tu Equivocación (Puchi Balseiro) nog een herhaling in een voor de radio gemaakte versie. Ook Nací y así soy van Zulma Angélica González kent twee versies. Dit nummer wordt geafficheerd als een samba maar draagt in de eerste versie zeker ook bossa nova-elementen in zich in. Dit is een broeierig Braziliaans juweeltje. Tributo de Tambor y Trombon En Clave de Mujer Boricua is een erg smaakvol latin album geworden dat mooi geproduceerd is door Figueroa. Albums waarop de trombone een prominente rol vertolkt, zijn er voor zover ik weet nauwelijks. May Peters weet de variatie aan klankkleuren van het instrument goed uit te buiten, ingebed in een zonnige Caribische setting!

De CD is te bestellen via de website van May Peters, via iTunes of CD Baby of door een email te sturen naar: [email protected].