Het is alweer vijf jaar terug dat het laatste studioalbum Into Forever van Matthew Halsall (and the Gondwana Orchestra) verscheen. Natuurlijk was daar tussendoor nog de samenwerking met de Los Angeles zanger Dwight Trible, het prachtige Inspirations, dat verscheen vlak voor de zomer van 2017, en het vorig jaar uitgebrachte Oneoness dat registraties bevatte van de allereerste opnamen die hij als professioneel muzikant maakte, maar op eigen kracht een album maken was dus al even terug.

Salute To The Sun is het eerste album met een vrijwel volledig vernieuwd Gondwana Orchestra, naast Gavin Barras, bassist van het allereerste uur, een groep jonge muzikanten, allemaal afkomstig uit Manchester, die hem hoorbaar grote inspiratie hebben gegeven. Op Salute To The Sun klinkt Halsall als herboren.

De vijf jaar tussen eigen albums in was voor Halsall een vreemde tijd. Een gehoorbeschadiging door ziekte, een zeer donkere periode waarin hij niet wist of het weer goed zou komen, betekende dat een jaar vrijwel geen trompet kon spelen en daarna weer hard aan de slag moest om zijn spel weer op het niveau te krijgen zoals hij het wilde en daarnaast wilde hij weer wekelijks in de in zijn huis gebouwde studio repeteren om verdiepingen in zijn composities te ontdekken.

De meest muzikanten van zijn ‘oude’ Gondwana Orchestra, vernoemd naar het gelijknamige label dat Halsall vanuit Manchester runt, waren onderhand naar Londen verhuisd, vanwege het grotere jazzveld in optredens, en zagen het niet zitten elke week naar Manchester af te reizen. Halsall besloot naar nieuwe muzikanten op zoek te gaan. Barras was de enige die in Manchester bleef wonen en bij de band bleef.

Halsall vroeg Matt Cliffe (fluit/sax), Maddie Herbert (harp), Liviu Gheorghe (piano), Alan Taylor (drums) en Jack McCarthy (percussie) tot zijn nieuwe Gondwana Orchestra toe te treden en er werd een jaar lang flink gewerkt aan de nieuwe composities.  Elke maand werd er in de coole jazzclub Yes in Manchester tevens een optreden gegeven om de band klaar te stomen.

Al snel bleek dat de nieuwe band en de nieuwe manier van wekelijks spelen Halsall optimaal inspireerde. De composities bleven maar komen en tijdens de repetities werden vele daarvan gelijk ook opgenomen. Bij beluistering bleken die soms al zo goed dat hij binnen korte tijd al meer dan genoeg materiaal had voor een nieuw album. Maar hij bleef doorgaan met opnemen.

Salute To The Sun is een fascinerende collectie composities geworden die maar weer eens het volle potentieel van de spiritual jazz, zoals Halsall die voorstaat, aanraakt. De sfeer heeft een mooie ingetogenheid, is immer soulful en de muzikanten spelen, zo anders dan in andere jazz, volledig in dienst van de composities. Echt elke solo past in de sfeer die het stuk oproept.

Zoals we reeds vanaf zijn allereerste schreden op het jazz pad weten, Oneness was daar wederom een erkenning van, stroomt de spiritual jazz, ooit zo glansrijk door legendarische muzikanten als Alice en John Coltrane en Pharoah Sanders (to name but a few) aangegeven, door Halsall’s aderen. Er zijn maar heel erg weinig muzikanten binnen het hedendaagse jazzlandschap die in hun spel en composities, spiritual jazz zo goed weten te treffen en met zoveel liefde en overtuiging naar nieuwe wegen tillen als Halsall.

Salute To The Sun is wederom een meesterlijk album. Een album waar de liefde voor spiritual jazz, en muziek in het algemeen, vanaf spat in zeven indrukwekkende en rijk uitgewerkte composities. De muzikanten zijn erg goed gekozen, spelen allemaal geweldig en als een mooie nieuwe unit, maar het is de vanuit het donker teruggekeerde Halsall die vooral glanst. Wat is zijn spel toch wonderbaarlijk mooi.

Hij was altijd al een begenadigd trompettist met een onfeilbare techniek die immer op zijn gevoel speelde maar wat hij op Salute To The Sun laat horen dringt nog dieper binnen. Alsof zijn spel door zijn ziekte nog doorleefder en emotievoller is geworden. En hij lift met zijn wonderbaarlijk mooie spel ook de muzikanten om hem heen op. Salute To The Sun is een meesterlijk album en een nieuw hoogtepunt in zijn al zo rijke oeuvre. Er zijn dit jaar veel heel goede jazzalbums uitgekomen maar Salute To The Sun overtreft ze allemaal.