×

Recensie

Roots

26 januari 2025

Matt T Mahony

Good Man Blues

Geschreven door:

Uitgebracht door: MTM

Good Man Blues Matt T Mahony Roots 4 Matt T Mahony – Good Man Blues Written in Music https://writteninmusic.com

Is er iets heerlijker om op te kil regenachtige januaridagen op je te laten inwerken dan van die tijdloze muggy sounds als van Gentenaar Matt T Mahony? Prettige stemmingen volop in de aanbieding en ze komen zowel zwoel als benauwd op je af vanaf Good Man Blues, zijn nieuwe prachtalbum. De vraagstelling bekruipt je, maar luister naar zijn slepende verzengende openingsblues Muggy Days en je begrijpt het wel helemaal. Vibes als deze, die ook al van het stijlvolle artwork van het album en de vooruitgeschoven singles afstralen, ze maken volkomen deel uit van het natuurlijk palet aan blues- en jazzmelodieën van deze muzikale klassebak. Ze stijgen kringelend op als van tussen brandend woestijnzand, onder altijd staalblauwe hemelen.

Vooral heel wat gevoel van eenheid dus in een pak diverse stijlen en wat een vakbekwaamheid springt er overal uit. Verdiensten die alleen maar bewonderend, belangstellend doen opkijken naar de man en zijn hele begeleidingsband. Topmuzikanten tout court en niet voor niks blijkt momenteel al de halve band genomineerd voor de Belgian Blues Awards categorie Beste Instrumentalist.

Na de loeiende, schurende bluesentrée krijg je dan als tweede nummer en heuse oplawaai ineens On Time, zo mogelijk de regelrechtste ‘Pink Floyd-blues’, gehuld in galmend psychedelische sferen. Matti Derijcke, tussen zijn etherische gitaar en Vander Bauwede’s lap steel, met een stem in zuivere Gilmour-modus op zoek naar identiteit en betekenis. Onmiddellijk erachteraan zowaar dan weer een hypnotiserende boogie die met Run Away gezwind komt binnengehuppeld, al gaat het er over de fake-relaties waarvan je je best in een grote bocht omheen houdt. Het ontvouwt zich al gauw in een heerlijk bluesduet van gitaar en mondharmonica.

Drie nummers boven de vier/vijf minuten al voorbij, even plaatsmaken voor zeventig seconden It Happens (Again). Verrassend, een uitzonderlijk voljazzy miniatuurtje, juweeltje ook waarin de geest van Toots Thielemans zalig mag rondfladderen. Met dank ook weer aan compaan Vander Bauwede op zijn altijd heerlijk ondersteunende chromatische mondharp. Jawel, Matt T Mahony mag dan wel aan de blues zijn hart hebben verpand, na zijn universitaire studie moraalfilosofie heeft hij zich daarna wel ook jarenlang aan het conservatorium in de jazz bekwaamd en dat hoor je hier wel fraai, duidelijk en niet voor het laatst.

It Happens (Again)It Happens (Again)

Ingetogenheid en filosofische mijmering zijn de ingrediënten van True Bird om er de eerste plaatkant mee af te sluiten, over verscheurende liefdeswegen als trekvogels die in verschillende banen voorgoed uiteenvliegen. Sterke vocale prestatie van Matt T Mahony overigens en tegelijk een hemelsmooi melancholisch prijsnummer dat weer lekker jazzy wegzwelgt in zijn ijle harmonicaklanken.

Weet dat Good Man Blues ook het album is dat er met de nodige volharding na tegenslag uiteindelijk toch wilde komen. De pandemie knipte de opnamesessies brutaal in tweeën. Het overgrote deel van de opnames was er al in de lente van ’21, de rest kon er pas in de zomer van ’23 worden aangebreid. Niet getreurd, het leverde Matt T erbovenop het sterke, claustrofobische Jetlagged, dat hij opgesloten in vervreemdende  hotelquarantaine in Seoel van zich af moest schrijven. Een song ingebed tussen kille corona-orders declamerende luidsprekers én muzikaal een glansrijke groepsprestatie.

JetlaggedJetlagged

Good Man Blues, een album met vocals en gitaren in wisselende stemmingen, met doordringende bluesgrooves en knappe ritmes. In The Big Spender duiken ze op als helemaal vanuit de verte van een duistere western. Een compositie die zich organisch ontplooit in alle richtingen, blues en jazz, gewoon een moderne smeltkroes fraai verenigd. In Spirits ontwaar je, net zo, niet enkel de spirit van John Mayall, ook die van Thielemans duikt weer op in een verrukkelijke jazz-improvisatie en recenter is ook Dans Dans niet veraf.

Niet minder indrukwekkend daarop zijn de tribaal pompende blues over voorbije liefde in I Don’t Want To en met zijn eigen afsluitende Good Man Blues, een slome coming of age-song, kan hij zich haast naadloos aansluiten in de rij der grote traditionals.

De bruisende Gentse Missy Sippy Blues & Roots Club, hij blijft zijn zonen uitzenden. Na de betreurde bluesman Tiny Legs Tim, laatst hadden we nog de nieuwe Guy Verlinde of het swingende A Murder In Mississippi is het nu de beurt aan ervaren bluesrot-songwriter Matt T Mahony om de springlevende blues van de Lage Landen net zo verfrissend als op Good Man Blues uit te dragen voor echt iedereen. Dit is dan ook een schitterend, hartverwarmend album dat je met zijn tien originele, diep in de blues gedrenkte nummers aankijkt als een fata morgana in een bloedhete woestijn.

Live line-up:
Matt T Mahony – vocals, gitaar
Olivier Vander Bauwede – harmonica, lap steel
Filip vandebril – bass, double bass
Frederik Van Den Berghe – drums



  1. Muggy Days
  2. On Time
  3. Run Away
  4. It Happens (Again)
  5. True Bird
  6. Jetlagged
  7. The Big Spender
  8. Spirits
  9. I Don't Want To
  10. Good Man Blues