Matt Patershuk
Same As I Ever Have Been
Matt Patershuk , afkomstig uit Alberta, kwam pas na zijn dertigste met zijn songwerk naar buiten. Outside The Lights Of Town en I Was So Fond Of You trokken meteen de aandacht in de druk bevolkte Canadese rootsscène. Voor de derde langspeler tekent Steve Dawson, de bezieler van Black Hen Music en zelf een niet onverdienstelijk songsmid, voor de productie. Met zijn snarenarsenaal zorgt hij een gevarieerde klankleur, de genuanceerde percussie van Jay Bellerose, alomtegenwoordig bij de projecten van Joe Henry en T Bone Burnett, vormt een essentieel onderdeel van de organisch uitgebouwde sound die tussen laidback countryblues, energieke roadhouserock en diep doorvoeld balladewerk laveert.
Uiteraard staaan de songs centraal, Patershuck brengt uit het leven gegrepen verhalen die vanaf de eerste beluistering aanspreken. Bovendien behoort hij tot het selecte kransje van songwriters die zijn scherpe observaties bijzonder accuraat verwerkt.“Sometimes you ‘ve got to do bad things to do good”, stelt hij in de gelijknamige op sax en slide riffs stuiterende opener, een statement dat niet zelden negatief uitdraait. In dit geval wordt een aangereden hertje de kop ingeslagen om het dier uit zijn leiden te verlossen, een aanvaardbare keuze.
Patershuks wat verweerde baritontimbre klinkt warm en vertrouwd en wordt ondersteund door de zang van Ana Egge. Een onmiskenbare southernfeel overheerst, van de luie backporch blues Gypsy naar het door fidddle en fingerpicking aangezwengelde Hot Knuckle Blues. In het wonderlijke, op orgel drijvende Boreal refereert niet alleen het fraaie, warme parlando aan Tony Joe White en Donnie Fritts. De titelsong Same As I Ever Have Been is een vertederende countryballade.
Matt verloor een tijdje geleden zijn zus Claire, van de weg gemaaid door een dronken chauffeur. Hij probeert dat te verwerken in Memory and The First Law of Thermodynamics een schrijnend verhaal over onverteerd verlies. Als Patershuk het over een eigenhandig ineen geknutselde gitaar heeft leidt dat op rudimentaire boogieklanken naar aanstekelijke roadhouse.
Ook bijzonder fraai is het afsluitende luik met het relativerende Atlas, evenals Sparrows en Swans door prachtig resonerend snarenwerk ondersteund. Opmerkelijke Canadania die ongetwijfeld ook liefhebbers van het betere, rurale countrywerk uit Nashville zal aanspreken.