We ontdekten de muziek van deze slidegitarist uit Wales op duo-projecten met de al even meesterlijke bassist en songwriter uit Tennessee Daniel Kimbro. Southern Ground, een spontane sessie, het met volwaardige ritmesectie, meer uitgewerkte studioproject Static In The Wires en Martin Kimbro Lewis  werden in Nashville opgenomen. Het soloproject Morning Sun kwam in  Manchester tot stand met hulp van gereputeerde gastlui zoals Michael Blair, percussionist bij Tom Waits, die samen met Mark Lewis inventieve ritmestructuren neerzet, CJ Hillman bepotelt met verve de pedalsteel.

Het met een resonerende slides ingeleide Morning Sun opent de score. Na het zich op meeslepende resonerend snarenwerk ontrollende Wolves en het op elektrisch gitaarwerk  geënte, ietwat luchtige I’ll Carry You volgt Chop Your Own Wood. Traag slepende donkere blues met de harmonica van Clive Mellor. 48 refereert naar Harleys bestaan op de aardkloot, weerom duikt er wonderlijk snarenwerk van de gitarist op, aangevuld met snarenwerk van multi-instrumentalist en producer Nigel Stonier.

Best Is Yet To Come  ademt, op meer uitbundige zacht rockende instrumentatie een gezond optimisme uit. Lemonade borrelt al even luchtig voorbij als de bubbels in de frisdrank, de slome barrelhouse piano van Paddy Millner in de begeleiding, het whistle intermezzo met flarden van de melodie van Lovin’ Spoonfull’s Daydream, de laidback aanpak herinnert aan de verrichtingen van Leon Redbone.

Stranger is een in duisternis gehulde passage. Donkre bastonen op de voorgrond, percussie en piano in de verte en het meer gesproken dan gezongen verhaal creëren een mysterieuze sfeer. Met opgewekte picking van Weisserborn en akoestische gitaar in combinatie met de pedalsteel lonkt Shotgun and a Shovel sterk naar bluegrass.

De poëtisch getinte pianosong Kite is een tedere ode aan Harley’s dochters en fijne afsluiter van een met gestileerde reflecties opgebouwd werkstuk.