×

Recensie

Jazz

25 oktober 2017

Mark Guiliana Jazz Quartet

Jersey

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Motema

Jersey Mark Guiliana Mark Guiliana Jazz Quartet Jazz 4 Mark Guiliana Jazz Quartet – Jersey Written in Music https://writteninmusic.com

Mark Guiliana blijft natuurlijk een van de beste jazzdrummers in de wereld. Met verbijsterend gemak werkt(e) hij aan talloze projecten, waaronder samenwerkingen met o.a. Brad Mehldau (Mehliana), Donny McCaslin, Avishai Cohen en Gretchen Parlato. Niet voor niets was hij het dus die de drumstokjes beroerde bij Bowies’ laatste opus Blackstar, slechts een van de vele redenen waarom hij recent op Jazz Middelheim als artist-in-residence mocht aantreden. Volstrekt terecht overigens, want hij bewees eerder al met verve dat hij in de meest uiteenlopende bezettingen goed uit de verf komt.

Dan weet je: dit is een uiterst flexibele en polyvalent artiest die zo ontzettend veel van drummen houdt, maar ook gewoon een énorme muziekliefhebber blijft die zowel interesse heeft voor muzikale legendes als voor jong talent. Zo zagen we hem in een specifieke luistersessie met Ashley Khan de drums in old dreams, new planets, het meest recente werkstuk van het Belgische STUFF., roemen, om vervolgens de quasi legendarische Tony Williams als een van zijn helden te citeren.

Toen al liet Guiliana vallen dat hij in de weer was met nieuw werk, waaronder dus dit Jersey, een nieuw album met zijn jazzkwartet, waaronder Jason Rigby (tenorsax) en Chris Morrissey (bas). Usual suspects dus, al is dé verrassing hier de inbreng van pianist Fabian Almazan als vervanger van Shai Maestro, die volstrekt organisch opgenomen wordt in Guiliana’s kwartet.

Het nieuwe Jersey is de opvolger van Family First (2015) waarop Guiliana wederom voor de akoestische conventionele(re) jazz kiest. Tezelfdertijd hoor je ook hoe hij allerlei invloeden uit andere projecten mee opslorpt, zoals zijn beat- en electronicagetinte releases als My Life Starts Now en het ronduit fantastische Beat Music: The Los Angeles Improvisations.

Opmerkelijk is de technische finesse van dit kwartet, al voel je als luisteraar vooral aan hoe diep de liefde voor de muziek wel gaat. Er zijn emotioneel doorleefde passages, waaronder de wondermooie, dik uitgestretchte Bowie cover Where Are We Now, die net als de traag ontbolsterende titeltrack Jersey slechts een van de vele hoogtepunten op het album blijkt te zijn. Die cover zorgde op Jazz Middelheim al voor een dikke krop in de keel, maar ook de studioversie mag er zeker wezen. Je zou kunnen stellen dat het stilaan tijd is om Bowie los te laten, maar zover is het dus nog niet. Dat geldt voor Guiliana, die heel nauw met Bowie werkte tijdens diens laatste dagen, maar bij uitbreiding ook voor élke muziekliefhebber.

Elders hoor je aandacht voor melodie, zoals tijdens BP waarin op aangeven van Guiliana tenorsaxofonist Rigby voluit kan schitteren. Zo hoor je hoe hij letterlijk het kloppend hart van dit kwartet is, al benadrukt hij met metronomische precisie steevast het groepsgebeuren en laat hij in zijn composities veel ruimte voor zijn medemuzikanten zoals tijdens het spannende Inter-Are waarin nieuweling Almazan zijn waarde als pianist kan bewijzen.

Zo leren we dat Jersey, vernoemd naar de plek waar Guiliana woont, een Guiliana-album is dat zich kenmerkt door stijl en klasse (het diepe en donkere September), maar het album laat vooral horen dat hij als muzikant nog steeds tot de absolute wereldtop hoort, weliswaar zonder experiment als motor van vernieuwing (het fragmentarische Rate) uit het oog te verliezen. Met Jersey kunnen Guiliana & co alleen maar fans voor zich winnen.



  1. Inter-Are
  2. Jersey
  3. Our Lady
  4. Bp
  5. Rate
  6. September
  7. Big Rig Jones
  8. The Mayor Of Rotterdam
  9. Where Are We Now?