Marjana Semkina
Sirin
Soms kom je op het moment van release er niet toe om een recensie te schrijven. Dat betekent niet dat een album niet de moeite waard is. Integendeel, soms kan dat ook met echte pareltjes gebeuren. Sirin, het tweede soloalbum van Marjana Semkina, daar kan ik kort over zijn, is zo’n pareltje.
De zangeres van Iamthemorning besloot om het album op eigen kracht uit te brengen, zonder platenmaatschappij in de rug, tegelijkertijd, met alle artistieke vrijheid voor haar zelf. Marjana startte een crowdfunding campagne en overschreed het doel daarvan binnen een recordtijd. Succesvol al in de campagne en, met een grote toewijding, hield zij alle deelnemers aan de crowdfunding voortdurend op de hoogte van alle relevante ontwikkelingen. Of dat nu ging om voortgang van de opnames, de ontwerpen, merchandise, een live album doorloop met Marjana: de manier waarop Marjana dat deed, was veelzeggend voor haar toewijding aan haar muziek en aan haar fans.
Het moet gezegd, het artwork van het album is erg mooi. Sirin kun je zien als een vogel uit Slavische culturen, die treurt en rouwt om het lot van de mensheid. Vaak afgebeeld met het hoofd van een vrouw en de hoes brengt dat prachtig in beeld; met Marjana in de rol van Sirin. Het oog voor detail dat Marjana daarbij aan de dag heeft gelegd, onderstreept andermaal haar toewijding aan wat ze doet. En, daarmee is het een bruggetje naar de muzikale inhoud, ook qua songs op het album heeft Marjana gewerkt vanuit toewijding. Sirin omvat tien nummers die instrumentaal al erg sprekend zijn, met de stem van Marjana zijn ze gewoonweg af.
Opener We Are The Ocean heeft een folkinslag en is rijk en tegelijkertijd zeker niet bombastisch georkestreerd en, als je de tekst goed beluistert, hoor je dat het een protestsong tegen oorlog is. In dit geval tegen de oorlog in Oekraïne. Als geboren Russische verzet Marjana zich tegen de oorlog. Dit nummer is daar een directe weerslag van. Erg mooi vormgegeven en erg mooi gezongen. De stem van Marjana is niet ieders kop thee, tegelijkertijd, als je van haar stem houdt, dan is dit nummer en de rest van het album zeer te genieten.
Waar Marjana zeer in geslaagd is, is het bijeen brengen van tien nummers die je ogenschijnlijk het gevoel geven dat je naar niets dan lieflijke muziek luistert. Niets is minder waar; donkerheid ligt in de teksten besloten en vormt er een indringend contrast mee. Marjana’s zanglijnen én haar frêle soms feeërieke klanken met de al eerder genoemde orkestratie brengen je naar een muzikale hof van Eden. Luister maar naar het erg mooie Anything But Sleep dat Marjana brengt samen met Caligula Horse’s zanger Jim Grey. Je kunt stil worden van de stemmen, de tekst doet dat veel meer nog in zijn duisterheid.
In Pygmalion en in Angel Street gaat de muziek al meer mee met de stroom van de tekst; je hoort en voelt dat er spanning in doorklinkt. Het laatstgenoemde nummer maakt ook duidelijk dat de bezongen relatie wel klaar was, Marjana weet dat erg mooi en zeer effectief te bezingen en tegelijkertijd weer zo onnavolgbaar mooi.
De nummers zijn erg afwisselend en, het kan niet genoeg gezegd worden, Marjana weet haar nummers klein te houden en dat steeds met zeer fraaie orkestratie. De arrangementen van de orkestratie, van de hand van Grigoriy Losenkov, zijn zonder uitzondering erg mooi over de hele lijn van het album. Je kunt aan alles merken dat ook daar veel tijd en aandacht aan is besteed. Luister naar Gone en hoor hoe fraai de strijkers in de muziek zijn ingepast: prachtig! Het strijkkwartet dat daarvoor verantwoordelijk is, bestaat uit Margarita Chernyshevskaya op eerste viool, Petr Chepelev op tweede viool, Julia Uliashcenkova op altviool en Julia Romashko op cello. Grigoriy en Marjana weten elkaar in de nummeropbouw en in de arrangementen ijzersterk aan te vullen; dat onderstreept datzelfde Gone ook wel, zeker naar de climax toe.
En dan het al net zo mooie Death And The Maiden waarin Marjana samen zingt met Antimatter’s Mick Moss: een heel mooie combinatie van stemmen. Ook hier weer een zeer fraaie opbouw van tekst en muziek bij elkaar. Net zoals met Jim Grey zet Marjana een contrast tussen de twee stemmen neer dat op zich al erg, erg mooi is. Mick klinkt buitengewoon warm en donker naast de ijle stem van Marjana, maar wat klinkt ook dit nummer mooi.
De band die Marjana op Sirin begeleidt bestaat uit drummer Keli Guðjónsson (Agent Fresco) voor de nummers 1 tot en met 5, 7 en 9. Voor de nummers 6 en 7 wordt er (ook) gewerkt met geprogrammeerde drums: daar zijn Vlad Avy en Grigoriy Losenkov verantwoordelijk voor. Vlad speelt op een deel van het album elektrische gitaar en toetsen. Grigoriy speelt piano, toetsen en bas op het album en is samen met Vlad en Liam McLaughlin verantwoordelijk voor de productie van het album. Liam, ook bekend van Iamthemorning en Sithu Aye, speelt gitaar in Angel Street. De andere multi-instrumentalist naast Grigoriy is Charlie Cawood; op het album speelt die om en nabij tien instrumenten.
Het is een erg, erg mooi album geworden. De klassieke arrangementen, de folky invloeden, de progkleuring die door de muziek gaat én een zeer zeker klinkende Marjana op zang: de opener geeft je dat meteen al mee en dat gevoel blijft, van de opener via de al eerder genoemde nummers en zeker ook het mooi ingetogen startende Swan Song, natuurlijk reflecterend op de dood, tot en met het zeer mooi gezongen This Silence, This Dreaming.
Ja, natuurlijk, wanneer je niet van de stem van Marjana houdt, dan kom je er bekaaid van af. Maar als je open staat voor haar stem én al helemaal als je die mooi vindt, luister dit album dan zeker, als je dat niet eerder al dit jaar deed. Marjana heeft met Sirin een album gemaakt dat je zomaar kan raken, dat onderstreept hoe mooi haar stem is én dat laat horen hoe ze zich zowel als songwriter en als zangeres heeft ontwikkeld. Sterker, Sirin markeert ook wel hoezeer Marjana zich wist te ontwikkelen: Sirin is een sterke stap voorwaarts van het al niet geringe debuut. Een heerlijk album, ongeacht de periode van het jaar waarin je het beluistert. Misschien in deze afsluitende dagen van het jaar wel ook fraai als jaaroverdenking. Prachtig album!