Het zat Margot Merah de afgelopen periode niet echt mee, de Nederlandse folkzangeres is ondertussen 20 jaar actief en vormt samen met Sophie Janna het folkduo The Lasses. Twee tournees werden uitgesteld tijdens de Corona periode. Vanuit de huiskamer in Amsterdam testte ze online een soloconcert uit met eigen songs, die eerste poging kreeg een vervolg en het idee voor studiosessies rijpte. Met de hulp van de Schotse multi-instrumentalist Alan McLachlan legde ze de basistracks vast voor haar eerste solo-album. Enkele maanden later, in oktober, sloeg het noodloot toe en werd Margot met de diagnose van een zeldzame kanker geconfronteerd, een lange onzekere periode volgde.

Ondertussen ging McLachlan in zijn eentje verder met de uitwerking van de instrumentatie. Vorig jaar in de lente werd Margot succesvol behandeld en na het herstel pikte ze samen met McLachlan en enkele gasten de muzikale draad op en legden ze 11 songs vast.

Op de vertrouwde Keltische folkroots soundtrack passeren hier elf songs, het vooraf uitgebrachte Standing Still ademt een universeel gevoel uit dat het leven in de greep houdt tijdens bange dagen en dat door de zangeres nog sterker werd aangevoeld door haar ziekte. Het maakt de persoonlijke verhalen nog intenser tegelijkertijd klinkt een soort bevrijding en relativering door. Na het op soepele bas- en pianotonen trippelend Know Me volgt Victory Girl, een nooit voordien uitgebrachte song van favoriet Timothy Hull.

Er is ook een mooie interpretatie van het van Gregory Alan Isakov afkomstige If I Go, een tedere liefdesliedje, weerom op fraaie pianotonen. Het eigen songwerk ademt een identieke melancholie uit Calliope  en het door mandoline en cello gekleurde The Forest Song hunkeren  onmiskenbaar naar ongerepte natuur en een harmonische samenleving. Met haar zachte expressieve zang  weet Margot Merah de aandacht vast te houden in de resterende song, we herkennen Hunter Moon dat ook zonder de harmonische steun van Sophie Janna overleeft tussen het nieuwe werk dat troost en hoop brengt in duistere tijden.

Na het vorig jaar uitgebrachte van Janna voegt  Margot Merah daar een al even sterk solodebuut aan toe in afwachting van de terugkeer van The Lasses.