Marcos Valle
Estatica
Op het Britse, in Braziliaanse muziek gespecialiseerde, Far Out Recordings heeft singer-songwriter Marcos Valle de laatste jaren de optimale kans gekregen zijn legendarische status te laten herklinken.
Zijn vitaliteit is op zijn 67ste (!!) nog immer onnavolgbaar en zijn drie Far Out albums bewijzen dat Valle een artiest is waar nog wel degelijk rekening mee te houden is. Ook zijn optredens blijven een bijzondere aangelegenheid waarbij hij zijn sterkste nieuwe songs perfect weet te combineren met oude klassiekers. Hij ziet er nog steeds uit als een jonge surfheld (waarschijnlijk door zijn prachtige veel jongere vriendin!) en bevind zich met de net wat jongere Caetano Veloso en Gilberto Gil nog steeds aan de Braziliaanse wereldtop.
Met zijn nieuwe album Estatica, zes jaar na het verschijnen van zijn laatste album Contrasts, zet hij ook nog even een nieuwe tijdloze Braziliaanse klassieker neer. Geproduceerd door Daniel Maunick (zoon van Bluey van Incognito) heeft Valle een wonderschone collectie songs bij elkaar weten te schrijven. Songs die een muzikale reis door de tijd lijken te zijn. De intermezzo’s die tussen de songs doorlopen laten steeds weer nieuwe technologie in het geluid, over de jaren, van zijn toetsen horen. Valle was altijd al een fenomeen in het samensmelten van bossa nova, samba en soul en het tot een fascinerend geheel te brouwen.
Op Estetica geeft hij de term sambasoul weer nieuwe lading. Luister naar Vamos Sambar en wees je bewust dat je naar een van de allermooiste albumopeners in heel erg lange tijd luistert. Wat een briljante track en wat een fraaie balans in ritme en strijkers. De perfecte albumopener. Maar ook albumtracks zoals Baila Manacatu, Papa de Maluco en Novo Acorde, opnieuw die heerlijk opzwepende strijkers, zijn van buitengewone klasse. Het heerlijk voortkabbelende Esphera zou zomaar een radiohit kunnen worden. Optimale zomertrack! En als het album dan bijna zijn einde vindt, dan is daar nog een prachtige Eo Vou, weer zo’n ontroerend mooie track. De geweldige muzikanten die op het album meespelen weten Valle tot grote hoogten te stuwen. Zijn toetsenspel is enerverend, zijn stem nog steeds onberispelijk. Met 15 tracks is Estatica misschien wat overvol maar Valle weet de aandacht juist door de gevarieerdheid in tracks knap vast te houden. Elke songs heeft zijn eigen sfeer en warmte. Iedere song overtuigt volop.
Het is maar goed dat er voor muziek maken geen pensioenleeftijd is vastgelegd. Valle weet nog steeds op alle fronten te overtuigen en heeft met Estetica een van de allerbeste Braziliaanse album van de laatste jaren gemaakt.