×

Recensie

Electronic

09 maart 2021

Mapstation

My Frequencies, When We

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Bureau B

My Frequencies, When We Mapstation Electronic 3 Mapstation – My Frequencies, When We Written in Music https://writteninmusic.com

Binnen de elektronische scene is het een interessant gegeven om volledig gefocust op de isolerende eenzaamheid met fundamentele bouwstenen aan een kolossale geluidsmuur te werken. Muziek vanuit het basisbeginsel, waarbij de voorbijvliegende fragmenten gevangen en geobserveerd worden om in dienst van een albumtrack een herproducerende functie op te eisen. Wat doet die afzondering met de creativiteit van de mens, en hoe wordt dat klankenscala naar schematische muziek gedefinieerd.

Stefan Schneider is een geluidskunstenaar die onder de naam Mapstation vanaf de eeuwwisseling voor een achttal albums verantwoordelijk is waarbij hij de grenzen van de krautrock met Afrikaanse ritmes, Zuid Amerikaanse cultuuropvattingen en de mogelijkheden van gedateerde keyboards en synthesizers uitbreidt. Het begrip belemmering kennen ze bij het Bureau B label niet, waardoor Stefan Schneider de mogelijkheid heeft om heerlijk in de studio met passages die uiteindelijk tot My Frequencies, When We leiden, te stoeien.

Het is zowat voorspelbaar, maar ook deze artiest is afkomstig uit die Duitse krautrock en elektro hoofdstad Düsseldorf waar ook Neu! en Kraftwerk vandaan komen. Alsof laatstgenoemde zich tot kleine identieke miniatuurrobots gekloond heeft welke op elk podium als plaatsvervanger inzetbaar zijn. Donkere futuristische soundscapes dalen vanuit een denkbeeldig Enterprise ruimteschip op de aarde neer en verspreiden zich al nevelend in het spacende No No Staying.

Een zoektocht die de vervagende grens tussen abstracte muziek en pulserende hypnose in begrijpbare en onbegrijpbare collages onderbrengt. Een uiterst geconcentreerde machinale aanval op de primaire geluidservaring. Doordringende West Europese drones worden door de Afrikaanse repeterende ritmes van Flute Channels verscheurd welke als een infiltrerende elektronische voodoodance het gepijnigde gevecht met het jammerende frequentiebereik aangaan. Al wurgend worden die laatste tegenstribbelende noodkreten eruit geperst.

Het onzichtbare My Mother Sailor spookschip beweegt zich door die onheilspellende geluidsgolven voort. Een schuilplaats die de veiligheid aan secundaire tonen biedt, in afwachting om zich aan de herkenbare jazzy basis van Actual Possible te binden. Pas bij Taro Zing Ta onderbreken ze de kakafonie des onheil en openbaart zich een echte herleidbare songstructuur. Gedateerde new wave dringt zich op de achtergrond op om bij de sobere To a Single Listener postpunk de gedroomde doorstart te maken. De hemelpoort gaat open en laat zich vervolgens op dat beperkte wankele draagvlak van de aarde te pletter vallen.

De opzwepende The City In trance krijgt ondersteuning van rustgevende vocalen van Stefan Schneider die bijna croonend met de ambient afterparty techno uit de jaren negentig dweept. Comateus herbeleven we de Antistasis verschrikkingen, een cold turkey die uiteindelijk zijn rust in het slapeloze Train Of Gerda vindt. My Frequencies, When We is een verdovende geestverruimende trip langs de vernauwende zintuigbeleving van de mens, aangewakkerd door de mogelijkheden van de elektronica.



  1. No No Staying
  2. Flute Channels
  3. My Mother Sailor
  4. Outside Arendt
  5. Actual Possible
  6. Taro Zing Ta
  7. To a Single Listener
  8. The City In
  9. Antistasis
  10. Train of Gerda