×

Recensie

Eigentijds

27 mei 2018

Lynn Cassiers

Lynn Cassiers Imaginary Band

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Clean Feed

Lynn Cassiers Imaginary Band Lynn Cassiers Lynn Cassiers Imaginary Band Eigentijds 4 Lynn Cassiers – Lynn Cassiers Imaginary Band Written in Music https://writteninmusic.com

Pianiste, vocaliste en componiste Lynn Cassiers is een van de meest markante stemmen in de huidige Belgische muziekscene. Recent verscheen een kersverse plaat met haar Imaginary Band.

Cassiers is een polyvalente muzikante die in de meest uiteenlopende contexten overeind blijft. Dat merk je onder meer aan de best grote back catalogue aan projecten waar ze inmiddels aan bijdroeg, zoals bijvoorbeeld Tape Cuts Tape (met Eric Thielemans en Rudy Trouvé), het ongrijpbare Lilly Joel project tot het zelfrelativerende, maar bovenal speelse The Crappy Mini Band met o.a. Pak Yan Lau, Nico Roig en Giovanni Di Domenico in de rangen. En dan is er nog haar solowerk, met o.a. het op het eigenzinnige Rat Records uitgegeven The Bird, The Fish And The Ball.

Haar nieuwste werkstuk is in zekere zin een soort droomproject. Wat als ik mijn fantasie nu eens helemaal de vrije loop liet en op zoek ging naar muzikanten die samen met mij een schoon projectje in elkaar willen steken? Zo kwam ze op haar zoektocht onder meer terecht bij pianist Erik Vermeulen, bij contrabassist Manolo Cabras en bij drummer Marek Patrman die allen deel uitmaken van Erik Vermeulen Trio en The Unplayables. Verder zijn er in de Imaginary Band ook Sylvain Debaisieux (European Sax Ensemble, The Mystery of KEM,..) op tenor- en sopraansax, de viool van Ananta Roosens (Thé Lau, Ibrahim Ferrer,..) en de euphonium van Niels Van Heertum (Veder, JK’s Kamer,..) te horen.

Een ruimschoots ervaren bezetting waarmee Cassiers erin slaagt om gelijk welke verwachtingen ook op een zijspoor te zetten: “expect the unexpected” zou je ook kunnen zeggen. Ook al omdat haar Imaginary Band lak heeft aan grenzen en regeltjes naar eigen hand zet. Zo kenmerkt Cassiers’ Imaginary Band project zich vooral door speels plezier en avontuur, rondom Cassiers’ bijzondere composities en vocals. Evengoed vind je dromerige atmosferen, aangelengd met véél durf en risico. Ergens in het heel brede gebied tussen popgevoeligheid, (free) jazz en experiment jaagt dit door Cassiers gestuurd septet allerhande wilde dromen achterna en tracht die zo optimaal mogelijk te verklanken.

In een drie kwartier tijd krijg je een bijzondere geluidsband te horen die enerzijds intrigeert, zoals onder meer tijdens het korte voorafje 71%, maar anderzijds ook fascineert. Her en der, zoals onder meer tijdens het lekker dynamische Water Fall duiken er bijvoorbeeld herinneringen op aan een excentrieke Björk in jazzmodus.

Mooi om te ervaren ook is hoe alles heel spontaan en organisch in elkaar vloeit, waardoor er echt sprake is van een album als geheel, eerder dan een bundeling lossere tracks. Al wordt er wel degelijk gebruik gemaakt van korte en eerder experimentele intermezzi zoals Frillin’ (the cartoon madness) die ervoor zorgen dat het album ook bij herhaalde luisterbeurten lekker fris en uitdagend blijft.

Onmiskenbaar is er invloed uit de klassieke(re) jazz, zoals onder meer te horen is tijdens Gugu en het zich zacht voortslepende Busy Chick. Elders hoor je ook lichte weemoed en melancholie, onder meer tijdens Kapitein Antonio & Toutes Les Gares waar net als in het We Talk allerhande vocale samples opduiken. Het illustreert hoe de band knap jongleert met ideetjes, geluiden en werkvormen. Of neem de donkere intimiteit van Shelf waarin de vocals van Cassiers zo ontzettend open, oprecht, fragiel en gekwetst overkomen, waardoor er ook bijzonder veel emotie vrijkomt. Zat vast ergens opgesloten in een volle lade aan ideetjes en werd nu eindelijk de wereld ingestuurd.

Kortom: Lynn Cassiers’ Imaginary Band is zo’n album voor durvers, voor muziekfans die veel meer hebben met scherp experiment, met lef, durf én risico, eerder dan met al te platgetreden paden en zinloze herhalingsoefeningetjes. Kortweg: een aanrader. Veel luister- en ontdekplezier gewenst ! O, en als David Lynch ooit iemand zoekt om de soundtrack bij alweer het volgende Twin Peaks hoofdstuk te bedenken, dat hij dan met onze groeten gerust contact opneemt met Cassiers & co.

Foto Lynn: Sophie Saporosi



  1. 71%
  2. Water Fall
  3. Korrels
  4. Busy Chick
  5. Gugu
  6. Namekian Color
  7. Kapitein Antonio & Toutes Les Gares
  8. Frillin (The Cartoon Madness)
  9. We Talk
  10. 7 Ways of a Hermit
  11. A Full 6%
  12. Shelf