Fractured is het vijfde en langverwachte album van de Poolse multi-instrumentalist Mariusz Duda, ook wel bekend van de band Riverside. De plaat is geïnspireerd op wat er in 2016 in Duda’s leven gebeurde. Het was op zijn zachtst gezegd een veelbewogen jaar waarin zijn vader overleed en zijn goede vriend en bandgenoot uit Riverside, gitarist Piotr Grudzinski, plotseling stierf aan een hartaanval en daarmee de toekomst van de succesvolle driemansformatie onzeker maakte. Geen wonder dat Duda met Fractured heel wat te verwerken had.

Het hoofdthema van het album is, zoals hij het zelf omschrijft, ‘het ontwaken na een persoonlijke tragedie’. Muziek als middel om tegenslagen, heftige ervaringen en verlies te verwerken: niet iets om te onderschatten. Hoe beter deze donkere ervaringen het hoofd te bieden, stoom af te blazen, begrip te kweken, er sterker uit te komen, dan met muziek?

Maar Fractured is meer dan rouwverwerking alleen. Duda heeft een conceptuele ontwikkeling doorgemaakt. Zijn zelfvertrouwen is gegroeid en op dit album durft hij meer, gaat hij nieuwe grenzen over. Hij was altijd al iemand die graag buiten zijn eigen comfortzone trad, maar op Fractured experimenteert hij (nog) meer met elektronica, geeft hij bovendien meer aandacht aan ritme.

De opvolger van Walking on a Flashlight Beam (2014) is volgens Duda zijn meest originele album ooit en bovendien zijn meest toegankelijke plaat. Zelf vind ik het vooral een sfeervol album dat naadloos past in het rijtje albums op naam van Lunatic Soul, maar wel nét even anders en gedurfder is. Toegankelijk, nou ja, na een aantal luisterbeurten dan.

Met medewerking van het Poolse Sinfonietta Consonus Orchestra op twee van de persoonlijkste tracks op het album, Crumbling Teeth And The Owl Eyes en het fragiele A Thousand Shards of Heaven, en een bijdrage van saxofonist Marcin Odyniec, de man die eerder met Duda samenwerkte in Riverside. Natuurlijk ontbreken de herkenbare en lekkere basloopjes niet, is er ook ruimte voor jazzinvloeden en zelfs een verdwaalde gitaarsolo. Vocaal komt Duda sterk uit de verf op Fractured en dat wordt nog eens onderstreept door de songteksten waar je je hoofd niet over hoeft te breken. In Anymore zingt Duda over het verlies van zijn vader, erg indrukwekkend. Het laatste nummer is getiteld Moving On. Een mooie, sombere afsluiter. Tijd heelt alle wonden, maar muziek sleept je erdoorheen.

Tracklisting – Fractured:

1. Blood on the Tightrope
2. Anymore
3. Crumbling Teeth and the Owl Eyes
4. Red Light Escape
5. Fractured
6. A Thousand Shards of Heaven
7. Battlefield
8. Moving On