Black Across The Field is zo’n album, dat je vaker moet draaien om de echte schoonheid ervan te horen. Natuurlijk, je hoort echt wel direct dat zangeres Lucie Thorne een prachtige stem heeft. En dat haar nummers bijzonder goed in elkaar zitten. Toch zul je merken dat na meerdere keren luisteren ineens eerder nog verborgen schoonheden boven komen drijven. Waardoor het nóg mooier wordt. En nóg mooier…

Black Across The Field is inmiddels alweer het vijfde album van de 33 jarige Lucie Thorne. Ze groeide op in Noord Tasmanië, waar ze al snel in aanraking kwam met muziek. Na een aantal jaren veel te hebben opgetreden in het levendige Melbourne, woont ze nu al een tijd in het piepkleine en verlaten Bimbaya in New South Wales, het zuidoosten van Australië. Waar ze inspiratie opdoet voor haar muziek, die je mag typeren als een mix van country en folk en dan van allebei de ‘noir’ kant. In haar geboorteland heeft haar dat al vergelijkingen opgeleverd met grootheden als PJ Harvey en zelfs Neil Young.

Reken dus op een zeer sfeervol album, tien nummers lang. Dat begint al met de opener As You Find It, een wat ingetogen nummer met een heerlijke terugkerende gitaarlijn. Het album kent ook steviger werk (Alice en Over In Threes), waarbij met flink wat distortion gespeeld wordt. Toch zijn het vooral de rustiger nummers (Northern Town) die raken, die blijven hangen. Door de zang, door de melodieën, door de afwijkende ritmes. Niet voor niets won het album in Australië (waar het vorig jaar al uitkwam) de Sydney Morning Herald Award voor het beste Roots-album in 2009.

Australië heeft ze inmiddels dus al overtuigd, nu is Europa aan de beurt. En met de muzikale kwaliteiten van Thorne zou dat een makkie moeten zijn.

Voor de liefhebbers, Lucie Thorne komt binnenkort naar Nederland. De data en locaties:
29 oktober: Festival in B Minor (Rotterdam)
1 november: Frits Philips (Eindhoven)
2 november: Cultuurhuis Patronaat (Heerlen)
3 november: Burgerweeshuis (Deventer)
4 november: De Bunker (Gemert)
7 november: Roepaen (Ottersum)