Lucero
When You Found Me
De door Ben Nichols aangevoerde band bouwt verder op de oerrocktraditie en vermengt sinds 2019 garagerock met cowboy country, soul en southernrock. Karakteristieke stijlen uit het Zuiden die de basis vormen van de muzikale evoluties in Memphis. Ruim twee decennia exploreren Nichols en kompanen die rurale stijlen en distilleren met die elementen een eigen sound. De opvolger van de het donkere Among The Ghosts is een muzikale collage die opnieuw met producer Matt Ross- Spang tot stand komt.
Opmerkelijk is de introductie van synthesizers zoals in de onheilspellende opener Have You Lost Your Way? en het aansluitende Outrun The Moon, het geeft het geheel een bij momenten een ietwat overladen classicrock sound. En dat is enigszins overbodig bij een song als Coffin Nails dat op ruimtelijke pianotonen zweeft. In het met gelaagde toetsen en massieve gitaarpartijen opgebouwde Pull Me Close Don’t Let Me Go verzeil je in een of andere soundtrack. Een gevoel dat je overigens meermaals bekruipt.
Na het meer gebalde Good As Gone vormt het met akoestische gitaren ingeleide All My Life een verademing, even toch voor het in een door bass and drums gedirigeerde setting op hol slaat. Het is wachten tot Back To Ohio dat er van enige opwinding sprake is met de aanvullende rollende pianotonen en een naar adem happende sax beleven we hier een onbetwist hoogtepunt met een ongecompliceerde op strakke snarenriffs geënte catchy stamper.
Helaas loopt het tiende werkstuk van Lucero daarmee onherroepelijk naar het einde. De niet onaardige ballade en titeltrck When You Find Me kan evenmin een eerder matig geheel verdoezelen dat zonder die synthesizer bijdragen wellicht stuken sterker zou uitpakken.