Let It Rain On Me is het nieuwe album van Lone–Project, een band die feitelijk een samenwerkingsverband is tussen twee ex-Alquin leden: Zanger en tekstschrijver Michel van Dijk en gitarist, componist en tekstschrijver Ferdinand Bakker. De (prog)rock tijden van weleer hebben plaatsgemaakt voor een combinatie van blues en soulvolle ingetogen songs en hiermee is de opvolger van het album Ten Songs uit 2019 een feit. 

Echter was het wel de wens dat in de muziek van Bakker en Van Dijk hun verleden zou doorklinken, zonder compromis en van hoge kwaliteit. Al na het eerste nummer, Mr Recordman, weet ik dat mijn hoge verwachtingen gaan worden ingelost. Deze gloedvolle blues en rootsy sound van het Bakker en Van Dijk – die overigens tegenwoordig klinkt als Alex Roeka die Engels zingt- laat zich zeer makkelijk verteren. 

Let It Rain On Me is het vierde album van Lone-Project. Compositorisch is het allemaal tot in de puntjes verzorgd. Wat vooral opvalt is het fenomenale heldere gitaarwerk van Ferdinand Bakker van wiens hand dit maal ook de teksten zijn. 

Op deze nieuwste loot aan de Lone-stam wisselen ingetogen en meer uptempo nummers elkaar op een prettige manier af. Het sterkst is dit duo in de nummers waar melancholie en het rauwe randje elkaar raken. Dit hield in 2014 al eens ferm stand in de vertolking van de Velvet Underground-klassieker; Pale Blue Eyes. 

In I Don’t Wanna Dance No More zingt Michel van Dijk: “I wanna feel Secure, Secure in who I am”. Hiermee weerspiegelt hij een verlangen dat nu eenmaal in ons allen zit. Van Dijks voordracht, als dan niet gecombineerd met mondharmonica, is doorleefd en geloofwaardig. De door hem gedeclameerde teksten bieden hoop en houvast in barre tijden. Of zoals hij het zelf verwoord: “Cause the light of the Lighthouse, Will always shine on me”. Iets wat we allemaal nodig hebben, al was het maar heel even. The House is Cold vormt samen met The Lighthouse een van de hoogtepunten op deze prachtige plaat. In Downtown wordt zonder franje de verleidingen van het stadse leven beschreven. Hierop terugblikkend geeft Van Dijk in ‘I Got The Picture…so glad I Made It’ aan dat het raadzaam is om deze te weerstaan. 

Zoals ook op  het voorgaande album Ten Songs is het zeer verzorgde artwork weer afkomstig van selfmade kunstenaar Jan Lamens. Om toch een kritisch noot te kraken wil elke muziekliefhebber een aparte inlay met de teksten in plaats van het bijgeleverde CD-boekje. 

Om dit album te waarderen is het helemaal niet noodzakelijk te vermelden dat Bakker en Van Dijk muzikaal hun sporen ruimschoots hebben verdiend. In 1973 stonden beide heren met Alquin op het affiche van PinkPop. Daarnaast speelde Ferdinand Bakker nog gitaar en viool in rockformatie the Meteors. 

Lone-Project is dan ook volstrekt niet opzoek naar erkenning voor de vlieguren uit het verleden. Deze door Andy Tube (o.a. Pink Floyd) gemasterde plaat verdient simpelweg deze erkenning omdat het absoluut een geweldig album is.