×

Recensie

Rock

06 augustus 2019

Local Store

Magpie and the Moon

Geschreven door:

Uitgebracht door: BJK

Magpie and the Moon Local Store Rock 3.5 Local Store – Magpie and the Moon Written in Music https://writteninmusic.com

Het Noorse Local Store is een aangenaam zijproject van Bjørn Klakegg waarbij de nadruk veel minder op de progrock ligt, iets wat bij zijn bekendste band Needlepoint wel het geval is. Wat sterk opvalt is dat de basis hier ook in de jaren zeventig te vinden is. Dat deze frontman in een ver verleden samen met Harald Skullerud in 1999 het jazzalbum Gloria heeft uitgebracht is nog minder blijven hangen. We hebben hier met een gelauwerde gitarist te maken die ondertussen al de zestig jaar aantikt. Deze grootheid is nog steeds relatief onbekend, en de mooie Magpie and the Moon klanken brengen daar waarschijnlijk weinig veranderingen in.

Klakegg stelt zich niet pretentieloos op, dit bewijst hij met het overbrengen van zijn bekwaamheden en vakmanschap. Het is niet vreemd dat Matthias Krohn Nielsen als tweede gitarist een mooie extra dimensie aan het geheel geeft. Wetende dat hij dit grotendeels als leerling van de frontman heeft geleerd. De inspiratie die Matthias Krohn Nielsen vervolgens in andere bands heeft opgedaan, zorgt ervoor dat hij ook bij Local Store voor de nodige invulling garant staat. Het tweetal wordt door Magnus Tveten op bas en drummer Tore Ljøkelsøy tot een kwartet gevormd.

Magpie and the Moon kent een bescheiden opbouw. Met het folky titelnummer krijg je rustig de kans om daar langzaam de aandacht op te richten. Met twee geschoolde gitaristen is het overduidelijk waar de gedachtes het meeste naar toe getrokken worden. Ondanks dat hun spel aardig in de Americana hoek ligt, geven ze er een eigen draai aan. Het vlugge fingerpicking werk met hysterische rockuithalen gooit het al direct op een andere boeg. Als de song zijn laatste adem uitblaast heb je ook tijd om eventjes bij te komen. Helaas blijft de softere zang bij het goed gespeelde geheel achter, soms staat Local Store net een fractie teveel bij de gitaren stil. Hierdoor lopen bepaalde eenzijdige nummers net iets te stroef. Bij het meer psychedelische Howling krijgt Tore de opdracht om het ritme wat meer op te voeren. Alleen daarom al heeft het veel meer impact. De samenzang blijft wat gezapig, muzikaal maakt het veel goed. Mede doordat de gitaren bijna vlam pakken, en de meest indrukwekkende akkoorden tevoorschijn toveren.

The Riverside vormt het hoogtepunt. Deze donkere track verbergt de nodige mysterieuze postrock geheimen die ze door de zwaardere retro duisternis aan de buitenwereld tonen. De instrumenten zijn hier een stuk lager gestemd. Dit is de toevoegende waarde op Magpie and the Moon, en alles in een song die net de drie minuten haalt. Op Vote for the Dog jankt de gitaar als een mondharmonica. Vervolgens scheuren ze nog eventjes flink naar de finishlijn toe. Voor een gevorderde luisterende gitarist is het allemaal prachtig. Genoeg materiaal om volledig uit te pluizen en na te spelen. De gemiddelde luisteraar zal daar juist waarschijnlijk over struikelen. Al valt niet te ontkennen dat het allemaal zeer geraffineerd in elkaar steekt.



  1. Magpie And The Moon
  2. Less A Fool
  3. Yellow Umbrella
  4. Howling
  5. 1948
  6. In The Garden
  7. The Riverside
  8. Vote For The Dog
  9. Miss Winter
  10. Sitting Next To You