Celliste Linnea Olsson groeide in Zweden letterlijk op tussen de muziek en tussen de muzikanten. Ze werd opgevoed door muzikanten en als haar ouders zelf geen muziek maakten, hoorde ze op de autoradio wel The Beach Boys of Paul Simon voorbijkomen. In Halmstad, een kleine havenstad aan de Zweedse westkust, kreeg ze al celloles vanaf haar zesde. Haar vrienden waren muzikanten en de vrienden van haar vrienden ook. Bepalend voor wie ze muzikaal uiteindelijk werd, was de Björk-track Army Of Me, die ze hoorde toen ze zeven was, en de soundtrack van de film The Commitments. Met die laatste plaat leerde ze zichzelf, in het geniep, haar ‘popstem’.

Die is ook regelmatig te horen op Ah!, het debuutalbum van deze celliste uit de begeleidingsband van Ane Brun.
Linnea is daarmee overigens geen afvallige van haar werkgeefster, want hoewel deze debuutplaat haar aardig wat werk oplevert, blijft Linnea beschikbaar voor Ane Brun. Overigens moest die een tournee als supportact van Peter Gabriel wegens ziekte laten schieten, waarna Linnea Olsson wel in het gat kon springen.

Als lid van de band van Ane Brun vond Olsson tijd om aan haar solo-debuut te werken toen het aan het ‘Brun-front’ eventjes stil was en zij zich nutteloos voelde. “Toen ben ik deze nummers gaan schrijven.”
Olsson had al eerder geschreven, songs voor zichzelf, maar ook voor het poptrio Paintbox, dat al twee albums uitbracht, waarvoor Olsson ook voor schreef.

Op het podium treedt Linnea solo op met looprecorders, daarnaast bereidt ze zich inmiddels voor op concerten met een band.

Om de muziek van haar debuutplaat waar te maken, zijn extra gasten op het podium nog niet nodig. Naast haar stem en de cello die zowel als strijkinstrument als als tokkelinstrument is te horen is het enige andere instrument op Ah! de darbuka, een slagwerkinstrument uit het Midden-Oosten. Opmerkelijk met die kale instrumentatie is dat Ah! een zowel tekstueel als muzikaal zeer afwisselend album is. Het is dan ook de verdienste van Olsson dat ze haar cello van haver tot gort kent, precies weet hoe ze het instrument de ene keer lief, de andere keer zacht moet laten klinken.

Een aanrader. Toptracks: Ah!, Dinosaur en All 4 U.