Op 26 januari speelt Lefties Soul Connection op het International Film Festival Rotterdam, tijdens de VPRO Filmnacht. Eind vorig jaar kwam het derde album van de band uit: One Punch Pete.  De hoogste tijd om deze plaat nog even de welverdiende aandacht te geven.

Het eerste dat opvalt bij beluistering is het voor Lefties Soul Connection-begrippen vocale karakter van het album. Muzikaal gezien worden we wederom getrakteerd op een lekker scala aan soul- en funkgrooves gelardeerd met flinke doses Hammond-orgel. Met de variatie en spanningsboog – voorheen soms een aandachtspuntje – zit het aardig snor op One Punch Pete. Dat is te danken aan de variaties in tempo maar vooral aan de afwisseling tussen instrumentaal en vocaal.

De Amerikaanse zangeres Michelle David, die in Nederland reeds haar sporen verdiende met diverse muzikale producties, kun je om een boodschap sturen. De opruiende openingstrack Shake It Up, Burn It Loose trapt de deur overtuigend open en dat is vooral te danken aan de aanwezigheid van David. Op het rustigere U Got Me mag ze de strijd aangaan met het orgel. Hammond wint op punten. Michelle David trekt de melancholieke en klassieke soulkraker Baby Come Back aan het einde van de plaat echter overtuigend naar zich toe.

Voor het album als geheel mogen de vocale tracks dan wel een aanwinst zijn, dat betekent nog niet dat ze allen zonder meer tot de hoogtepunten op One Punch Pete behoren. Er staan namelijk een aantal dampende instrumentals op de plaat: het superieure Code 99 swingt als de neten en is nog melodieus ook en op The Hump doen de Lefties de Mississippi-delta én de hogere registers van de Hammond aan.

Halverwege het album komen er nog een paar vocale bijdragen voorbij. De Britse Corrinna Greyson is minder uitbundig dan Michelle David maar haar licht hese voordracht is prima. In het warme en toch ruige You Don’t Know brengen Greyson en band achteloos de vroege jaren zeventig terug. Oude garagerocksferen heersen op de Sonics-cover Have Love Will Travel. Wat een goed idee om deze er halverwege even tussen te prakken! Zang is hier afkomstig van de uit Bremen afkomstige soulzanger Flo Mega.

Het zijn echter toch de instrumentals als het eerder genoemde Code 99 en The Hump en vooral Buckaloose (full version) die de show stelen op One Punch Pete. Laatstgenoemde is een spannende en eigenwijze track die alle kanten op groovet in de bijna zes minuten die de band hier claimt. Lefties Soul Connection bewijst hier – maar ook op een flink aantal andere tracks – dat ze tot memorabele dingen in staat zijn.