Een soundtrack bij een theaterstuk levert niet altijd een spannende plaat op. In de handen van IG Culture, notoire underground producer sinds de jaren ’90, wordt het echter ‘genre defying’ goud. Op Earthbound brengt hij de UK jazz scene twee uur lang terug naar één van hun voornaamste inspiratiebronnen: de Londense clubmuziek. De cirkel is rond, maar het verhaal nog lang niet uitverteld.

Wie er bij was op het eerste Super-Sonic Jazzfestival herinnert zich misschien de afterparty. IG Culture en enkele vrienden zetten toen de kelder van Paradiso op stelten met aanstekelijke broken beat en footwork. Enkele jaren later, nu het Amsterdamse collectief ook een label is, duikt de Brit opnieuw in dit geluid en wordt hij vergezeld door een rist leden van de UK Jazz scene. Nathaniel Cross schittert op trombone, Benjamin Appiah (Steam Down) op drums, Fred Humain (Neue Grafik) op keys, en ga zo maar door. Het collectief kreeg de Sun Ra-esque naam LCSM, ofte Likwid Continual Space Motion.

Het is geen toeval dat Earthbound werd opgenomen in de club (en creatieve vrijhaven) Total Refreshment Centre. In de 21 nummers die we voor de kiezen krijgen, is de dansvloer namelijk nooit ver weg. De vette bassen in het titelnummer doen denken aan het betere werk van Theon Cross, The Way heeft dan weer iets van de sound van de Moses Boyd Exodus. Maar ook fans van Nubya Garcia en Joe Armon-Jones zullen hier hun hart ophalen. Toch gaat dit een stap verder dan het knappe We Out Here (Brownswood), dat een overtuigende doorsnede gaf van de scene.

IG Culture gaat op een Londense manier aan het werk met al dit Londens jazzgeweld: drumpartijen worden geloopt, de sax gaat door de effectenmolen, plots trekt een zangeres de muziek richting house en dan krijgen we weer een spacey Latin solo op de keys… De jazz borrelt continu op in een space opera van ‘Bruk Boogie’. Herbie, George Clinton, Run DMC en zelfs de free funk van het Art Ensemble of Chicago klinken er in door. Genoeg materiaal om je geluidssysteem te doen zweten.

Het is dan ook uitkijken naar hoe dit live uitpakt, als soundtrack bij het scifi-theaterstuk Earthbound. Hierin keert het aloude volk van Nibiru terug naar de aarde en ontdekt het dat de mensheid, die het nochtans hun wijsheid had doorgegeven, zich in totale chaos bevindt. Dansen we ons een weg naar herstel? Of vinden we muziek in de wanorde? Een tournee begin 2021 zal het moeten uitwijzen, maar intussen kunnen we al verder met een bruisende plaat.