Op basis van haar twee eerste albums kon je gerust zeggen dat de Britse Laura Marling een ongelooflijk groot talent was. Haar tweede album I Speak Cause I Can was een enorme creatief muzikale stap voorwaarts ten aanzien van haar geweldige debuut.

Op haar nieuwe album A Creature I Don’t Know vindt Marling haar ware stem. Briljante songs, fascinerende voordracht en een ongelooflijke zeggingskracht maken het album een waar meesterwerk. Ongelooflijk hoe de pas 21- jarige zangeres van veelbelovend binnen 3 albums naar eredivisie van de muziek is geschoten. Met een enorm zelfvertrouwen en een onstopbaar creatief vermogen heeft ze wederom de beste songs geschreven die in haar kracht liggen. Met Ethan Johns net als bij het vorige album achter de knoppen werden alle songs in een cirkel met alle muzikanten tegelijk opgenomen. Het geeft alle songs optimale sfeer en drive mee.

De jonge Marling put uit folk en country maar weet er immer een eigen twist aan te geven. Haar stem heeft invloeden van Joni Mitchell maar klinkt net zo goed cool en stoer als de meest alternatieve zangeres. Het geeft Marling een ongelooflijke aantrekkingskracht. Luister naar de songs die het album openen: The Muse, het ronduit briljante I Was Just A Card en Don’t Ask Me Why en je weet dat je een album te pakken hebt waar spannende composities, prachtig spel, een gloedvolle stem en emotie hand in hand gaan. Die combinatie houdt Marling het hele album vast. Binnen alle prima composities zijn er dan nog het punky The Beast, het indrukwekkende, geheel solo gespeelde Night After Night, het ronduit schitterende (en voorspelbare livekraker) Sophia en de albumafsluiter All My Rage die de muzikale volwassenwording van Marling nog indrukwekkender laten horen.

A Creature I Don’t Know is overduidelijk een van de allerbeste album die er dit jaar zullen uitkomen. Nog beter: Een van de allerbeste albums van de afgelopen jaren en verplichte kost voor iedereen die ook maar een klein beetje hart heeft voor muziek.