In de categorie ‘meisje met piano’ was het debuut Bells van Laura Jansen enkele jaren geleden een erg aardig visitekaartje. Maar het was tegelijk ook zo’n visitekaartje dat je in de binnenzak van een jasje laat zitten om er vervolgens niet meer aan te denken tot het er verfrommeld weer uit komt vallen als je ‘m ophaalt bij de stomerij. Mooi album, charmant ingespeeld en met enkele onmiskenbare muzikale piekmomenten. Maar geen album dat er inhakt en je leven een duwtje de andere kant op geeft. Elba heeft het wel in zich om die blijvende impact te maken. Laura Jansen heeft zevenmijlslaarzen aangetrokken en een muzikale ontwikkeling doorgemaakt die imposant is.

Opener The Lighthouse laat direct al horen dat Elba muzikaal een volledig ander beestje is dan Bells. Vanuit elke hoek van de kamer dartelt het intro van het nummer op de luisteraar neer, waarna het door Matt ‘Aqualung’ Hales geproduceerde album je bij de hand neemt en alle muzikale uithoeken van het door Jansen geschapen universum verkent. Grootse en meeslepende koortjes op Golden, minimalistische electro invloeden op Light Hits The Room, de sprookjesachtige geluidjes op het tegelijk uiterst dansbare single Queen Of Elba, de ijzige duisternis die van het adembenemende Call To Arms (een duet met Ed Harcourt) uitgaat en als absoluut hoogtepunt de afstandelijk klinkende pianopartijen op het naar de keel grijpende Around The Sun. Waarna het album uitmondt in het intieme Pretty Me, dat al langere tijd deel uitmaakt van de liveset van Jansen.

De tekst van Queen Of Elba is een verwijzing naar Napoleon, die werd verbannen naar het eiland Elba en besloot vervolgens zichzelf dan maar tot heerser van zijn gevangenis uit te roepen en die volledig naar zijn eigen hand te zetten. Dat thema komt in het gros van de liedjes terug. Inhoudelijk lijkt de rode draad het vrede sluiten met wie je bent, met hetgeen het leven je heeft toebedeeld, waar je staat en hoe de wereld om je heen je ziet. En dan vooral hoe je vervolgens de volgende stappen zet. “When the walls that I built in the end just knocked me down, I let the earth pull at my bones”, klinkt het in Same Heart. In Queen Of Elba: “Burn down the prison within. It’s not enough now to keep me in.” En in Golden zingt Jansen: “My tiny world, I’ve built as far as I could see. The whole thing fit inside the smallest person I could be.” Waarna ze zich uit die situatie breekt en het heft in eigen hand neemt. In zekere zin ook toepasselijk op de muzikale ontwikkeling waar geen opgelegde beperkingen lijken te gelden.

Erg fraai binnen dat thema passend is ook de combicover Smalltown (Come Home), waarin Bronski Beats Smalltown Boy gefuseerd is met Fine Young Cannibals’ Johnny, Come Home. Tracks die inhoudelijk perfect op elkaar aansluiten en zelfs versterken. Prima vondst. Die track geeft ook wat lucht na het beklemmende Around The Sun, dat recht vanuit smeulende resten van een ineengestorte relatie bezongen lijkt. Want je kan jezelf wel tot koning of koningin van je eigen wereld kronen, die kroon is daar buiten én daar binnen uiteindelijk maar weinig waard en die sleuteltrack zet alles weer in perspectief. Napoleon keerde Elba niet voor niets uiteindelijk weer de rug toe om zijn – in zijn ogen rechtmatige – positie als keizer van het Franse rijk weer te claimen. En in de fantasiewereld van Where The Wild Things Are (de film, niet zozeer het prentenboek van Maurice Sendak) valt hoofdpersoon Max bij de monsters op het eiland dat hij bezoekt ook keihard door de mand als hij uiteindelijk niet de koning blijkt die hij zegt te zijn. Waarna ook hij ‘zijn’ imaginaire koninkrijk weer verlaat om het echte leven weer tegemoet te treden. Elba is een album dat door de oprechte emoties diep van binnen een vuurtje ontsteekt bij de luisteraar. Of in ieder geval bij deze luisteraar. Een album dat inhoudelijk voor wie zijn oortjes daarvoor open zet zelfs aan de meest geharde ziel peutert en knaagt, net zolang tot de luisteraar van binnen een beetje mee bloedt. Dat terwijl het muzikaal echter verre van zwaar op de maag ligt en op spannende manier de breedte zoekt. Een visitekaartje dat je daardoor helemaal vooraan in de adresklapper zet.

Laura Jansen – Elba

1. The Lighthouse
2. Queen of Elba
3. Golden
4. A Call To Arms
5. Little Things (You)
6. Same Heart
7. Light Hits The Room
8. Around The Sun
9. Smalltown (come home)
10. Paper Boats
11. Pretty Me