Dat elektronica en in het bijzonder live-electronics muziek ingrijpend en blijvend veranderd heeft, is een gegeven. Het is echter niet alleen de muziek die met behulp van elektronica gemaakt wordt. Ook het gebruik en de bespeling van traditionele akoestische instrumenten zelf is onder invloed daarvan veranderd, verschoven. Daaronder vallen dingen als tempo, volume en combinatie van akoestische instrumenten alsmede alles wat onder zogenaamde extended techniques valt. Hedendaagse componisten als Luigi Nono, Karlheinz Stockhausen etc. liepen daarin voorop totdat het tientallen jaren later algemeen breede toegepast werd. Inmiddels zijn we zo ver dat qua klank elektronische en akoestische klankproductie vaak niet meer eenvoudig uit elkaar te houden zijn. Sterker nog, er is inmiddels en heleboel muziek die electronisch klinkt maar uitsluitend met traditionele instrumenten akoestisch is voortgebracht. Het solo-album Breidablik van de jonge Deense rietblazer Lars Greve is daar een markant voorbeeld van.

Lars Greve (1983) is een markante jonge speler in de Deense scene. Hij werkt o.a. samen met pianist August Rosenbaum en de Zweedse slagwerker Sven-Åke Johansson, Zeena Parkins, Masabumi Kikuchi, Peter Friis Nielsen, Håkon Berre en Maria Faust. Hij maakt deel uit van de bekende groep Girls in Airports. Zijn radius reikt van sterk experimenteel werk tot het groove georiënteerde werk van Girls in Airports.

Vaak is de muziek in de zeven stukken van Breidablik niet van elektronische muziek te onderscheiden en even vaak is ook niet meteen herkenbaar welke riet-instrumenten gebruikt worden. Het levert bij Greve buitengewoon boeiende muziek op. Maar dat komt natuurlijk niet alleen of in eerste instantie door het vervagen van de grenzen en overgangen van elektronisch en akoestisch maar door zijn muzikale aanpak en visie.

Getraind op het conservatorium in de bebop-aanpak uit de Noordamerikaanse traditie kwam hij gaandeweg gevoelsmatig tot het inzicht dat het niet ‘zijn’ muziek was. De laatste zet gaf een verblijf in New York met o.a. lessen bij bassist Ben Street en Sophia Rosoff en spelen met o.a. Masabumi Kikuchi. Hij ging naar de muziek luisteren die in hem zat vanuit zijn afkomst, zijn omgeving, zijn temperament, zijn verlangen. Het kristalliseerde zich natuurlijk uit door en in het spelen met anderen, het ontdekken van klankmogelijkheden en echo’s uit zijn innerlijk in dat proces. “Greve is interested in the poetry of sound and the relation between memory, sound and nature.” (Jakob Bækgaard, All About Jazz)

Als consequentie hiervan besloot hij tot het opnemen van een solo-album om ‘zijn’ muziek vorm te geven. Als partner in de uitwerking koos hij iemand van buiten zijn eigen scene, iemand uit de wereld van de experimentele popmuziek, producer Aske Zidore. Hun gemeenschappelijk referentiepunt vlak voor de opname bleek een strijkkwartet van Bartók en voor de rest moesten zij ‘open’ hun weg met elkaar tot elkaar vinden. De opnamen vonden in een radius van 10 km in het westen van het schiereiland Jutland, waar Greve opgroeide, op verschillende locaties plaats (Marens Maw, Husby Klitplantage and church, Tvind mill, Katborg and Kloster Havn). Het zijn verkenningen van lokale klankwerelden gekleurd door herinneringen. Veldopnamen van de omgeving zitten in de bewerking van de muziek door Zidore.

In de zeven stukken worden verschillende soorten van omgevingsgeluiden, van zeegolven, gemalen, wind en zeevogels, gemuzikaliseerd – een beetje in de trend van componist La Monte Young voor wie het zingen van de hoogspanningslijnen het uitgangspunt van zijn latere eigen muziek vormde. Vaak ontstaan minimal achtige ambientstructuren maar dan wel met zeer markante texturen en spannende transities. Een zeelandschap en daarbij behorende gevoelens doemen voor het innerlijke oog op en worden door enerverende klanklijnen verder gedragen en uitgediept.

Breidablik is op het Hiatus-label, het label van de Deense saxofonist Nils Lyhne Løkkegaard (zie op Written In Music HIER), als vinyl en op cd verschenen.

VIDEO
w/producer Aske Sidore
w/Zeena Parkins, August Rosenbaum
double klarinet
Groenland
GIRLS IN AIRPORTS, Kaikoura

RADIO concertzender (binnenkort)

N.B.

In tegenstelling tot deze Deense musicus wordt in Nederland de referentie aan lessen bij/werken met Noord-Amerikaanse jazzmusici hoofdzakelijk als indicatie van vereenzelviging met hun muziek gebruikt.

In de Nederlandse jazzmuziek komen ruimtelijkheid en daaraan gekoppelde elektronica en field recordings nauwelijks voor.