Zet je schrap, daar komt King Buffalo! Ze laten met The Burden of Restlessness nu al een kanjer van een stonerplaat op je los. En later dit jaar komen er nog twee erop aansluitende albums bij, weliswaar met een andere sound en stijl, maar dit alles in de steigers gezet tijdens de lockdown. Verhaalboog, karakter en thema zullen ze delen, maar ze zullen net zo goed afzonderlijk beluisterbaar zijn.

Hier bovendien stoner met naast aandacht voor melodie ook grote zorg voor de lyrics, toch niet evident in het genre. Zo vrijuit somber en intimistisch hier, geschreven vanuit de onderbuik, de claustrofobie en frustratie van de pandemie. Roger Waters en Zach de la Rocha zijn de inspiratiebronnen. De hechte groep, King Buffalo, levert ongecompliceerd frisse composities die bijna onberedeneerd lijken samengebracht.

Gestripte vraag- en antwoordjams zo je wil met mooi atmosferisch samenspel tussen heldere vocals, scherpe, klare staccatogitaren, synths en een perfect meegaande ritmesectie. Stijlvol etaleren ze je hun open klankpalet vol minimalistische, repetitieve Tooltoetsen waar de energie maar van tussen de muzieklijnen blijft uitspatten. Veelal starten ze discreet, onderkoeld en psychedelisch declamerend, om geleidelijk rusteloos op te bouwen tot finale erupties van riffs en donderende drums.

Kraakzuiver opgenomen plaat die geen zwaktes kent. Wat jammer dat we zo’n trilogie nog niet kunnen bingehearen. Kom dus maar op met dat vervolg, heren, we are restless!