De muziek die Khun Narin voortbrengt wordt omschreven als phin prayuk. Phin is een driesnarige luit, een traditioneel instrument uit Thailand. Khun Narin, een steeds wisselend collectief uit een dorpje in de buurt van Lom Sak verbindt dat instrument met een batterij effectpedaaltjes en verkrijgt zo een apart geluid dat  door een nog opmerkelijker door de muzikanten eigenhandig geassembleerde soundstoren gestuurd wordt.

De muziek van Khun Narin werd via een you tube clip de wereld in gestuurd en bereikte Josh Marcy, een producer uit LA, een half jaar later zocht die de leider op in zijn dorpje in de vallei, Een bezoek dat in de sessies van Mindblowing Psychedelia From Thailand uitmondt.

Vorig jaar keerde Marcy terug naar Thailand voor een tweede opnamesessies. Het resultaat is te beluisteren op II. De oorspronkelijke versies van de Thaise popklassiekers zijn me totaal onbekend. Maar de louter instrumentale bewerkingen met  zo’n geëlektrificeerde luit maken wel indruk bij een eerste beluistering door Westerse oren, volgens sommigen uiterst geschikt voor een soundtrack?

Het enige aanknopingspunt in deze trancemuziek is de excentrieke psychedelisch gekleurde sound die een trance verwekkend effect nastreeft. In hun thuishaven trekt Khun Narin ondersteund door percussie met het mobiele soundsysteem door de straten van het dorp en langs de plaatselijke tempels wat daar onveranderlijk in wilde feestjes ontaard. Je moet wel erg avontuurlijk of eerder masochistisch ingesteld zijn, het is maar hoe je het bekijkt, om dit bevreemende muzikale experiment te appriciëren laat staan helemaal uit te zitten.