×

Recensie

Rock

23 januari 2021

Kerri Watt

Neptune’s Daughter (Deluxe)

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Cooking Vinyl

Neptune’s Daughter (Deluxe) Kerri Watt Rock 3.5 Kerri Watt – Neptune’s Daughter (Deluxe) Written in Music https://writteninmusic.com

Het lijkt wel op een volmaakt script voor een roadmovie. Op zestien jarige leeftijd verlaat een rebels, jong vrijgevochten meisje haar geboortegrond in Schotland om de overstap naar de Verenigde Staten te maken. Beelden van een liftende jonge adolescent die gewapend met gitaar de wereld rondtrekt passen hier perfect bij. Het sfeertje van die baanbrekende jaren negentig, waarbij het jeugdige zangeressen probleemloos lukt om zich als stoere rockchicks te presenteren. Een ontwikkeling die nu nog steeds zijn vruchten afwerpt, getuige het ruime aanbod aan vrouwelijke singer-songwriters die ook zeker nu een bepalende rol in het diverse popklimaat spelen.

Na dat jeugdige Californië avontuur en met een studiejaar ervaring op zak verhuist Kerri Watt naar Londen om zich daar verder te ontplooien. Haar single Long Way Home single krijgt aardig wat airplay en wordt flink op de radio geplugd, maar het duurt nog een tijd voordat ze aan haar eersteling begint. Vreemd genoeg kiest ze er niet voor om haar eerste hitsucces een plek op de plaat te gunnen. Wat geeft het verder, op haar visitekaartje staan ondertussen wel de namen van Embrace en Coldplay gedrukt. Grote bands waarvoor ze tijdens tournees opent.

Vanaf 2018 moet ze vanwege het steeds maar uitstellen van de releasedatum wachten om het publiek uitgebreid kennis met haar te laten maken. De opgesloten songs staan te dringen om naar buiten te treden. Kerri Watt introduceert zichzelf op Neptune’s Daughter met een voortreffelijke opener. Man, man, man, wat hakt ze er toch met All The Worse For Me in. Gelijk is daar die bluesy slidegitaar, in onschuld ondergedoopte gospelkoortjes en een overdosering aan soul. Een waanzinnige oorverdovende aftrap waarmee ze al direct scoort. Zo deze kan ze even mooi op haar conto bijschrijven.

Kissing Fool is net wat gelikter, met hier en daar wat glamrock uitspattingen. Helaas krijgt dat gladdere geluid vervolgens de overmacht en schuurt het nergens meer zo hard. De schemerige Cut Me Loose duisternis behoort tot de hoogtepunten, waarmee ze duidelijk naar de dominante stroming aan hedendaagse persoonlijkheden linkt die in hun sound dat fascinerende wendbare randje sixties soul leggen. Dat Hellfire zich deze status ook toedient heeft ze vooral aan de zware diepe backing vocalen te danken die als een laatste groet haar engelenzang naar hemelse sferen begeleiden.

Neptune’s Daughter is een krachtig statement welke in alle opzichten perfect tussen dat nineties geschepte tijdsbeeld past. Kerri Watt laat horen wat ze in haar mars heeft, en springt zo door de popgeschiedenis heen. Vervolgens komt er een flinke lading aan rauwe countryrock met hedendaagse Americana voorbij. Op muzikaal gebied zijn er zeker raakvlakken met Southside, het debuut van de band Texas en Give Out But Don’t Give Up van Primal Scream. Landgenoten van Kerri Watt die seventies countryrock en white soul in hun nummers verwerken. De zangeres kiest dan net wat meer voor de popkant, om een breder publiek te plezieren, met hier en daar een mondharmonica in de semi countrysong Jessie en haastige You Can’t Catch Me percussie.

Natuurlijk is dit grotendeels de energieke Kerri Watt die het in werking zet, toch is het aandeel van Machine hierin niet te onderschatten. Want laat ik eerlijk zijn, zonder die dynamiek klinkt de verder prima vocalist toch met regelmaat als een gemiddelde Top 40 act. Het is buitengewoon doeltreffend hoe deze producer, die in het dagelijkse leven gewoon onder de naam Gene Freeman naam de straat opgaat, zijn stempel op het geluid drukt. Dat hij in het verleden vooral met Metal bands werkt, hoor je in de in your face benadering van het geluid terug. Smerige gitaarakkoorden worden met soepel pianospel afgewisseld, met zo hier en daar die overtuigingskracht waar ze zo briljant mee opent.

De Deluxe versie bevat tevens nog een zestal aan akoestische uitvoeringen van de helft van de plaat. Een prima aanvulling, die een kalere country aanpak laat horen. Gedurfd om zo al gelijk je debuut uit te breiden, maar het laat tevens een gezonde dosis aan zelfvertrouwen horen. Ze is hoe dan ook geen beginneling, en dat straalt ze wel uit. Het hoogtepunt bij de bonustracks is Cut Me Loose, een fraai duet met een aangename hoofdrol voor de Britse zanger Samuel Jack. Ondanks een prima debuut voelt het daarvoor net te gedateerd aan. Toch zou ze er in de jaren negentig met gemak een hitsingle uit persen, wat in deze tijd stukken lastiger is.



  1. All The Worse For Me
  2. Kissing Fools
  3. Chasing Aeroplanes
  4. Band Of Gold
  5. Neptune's Daughter
  6. Waking Up In California
  7. Cut Me Loose
  8. Hellfire
  9. Spoonful Of Sugar
  10. Jessie
  11. You Can't Catch Me
  12. I Wanna Sing For You
  13. Chasing Aeroplanes (Acoustic)
  14. Cut Me Loose (Acoustic)
  15. Kissing Fools (Acoustic)
  16. Band Of Gold (Acoustic)
  17. Hellfire (Acoustic)
  18. Jessie (Acoustic)