Kate Taylor
Why Wait!
‘Sister Kate’ zo noemden James Taylor en de eveneens getalenteerde, maar minder bekende broers en singer-songwriters Alex en Livingston, hun zusje. Het werd de titel van het uit 1971 daterende debuut gevuld met Kate’s interpretaties van songs van Elton John, James en Livingston en Carole King. Die werd overigens naast de toenmalige begeleidingsband van James in de studio gesignaleerd.
Vijftig jaar later komt dat gerenommeerde muzikantenkransje terug samen Gitarist Danny Kortchmar en de vertrouwde ritmetandem Leland Sklar en Russ Kunkel zijn opnieuw present, evenals producer Peter Asher die een duet met Taylor brengt. Versterkt met snarenridders Albert Lee en Waddy Wachtel, Dan Dugmore en Scarlet Riviera die pedalsteel en de vioolsnaren beroeren.
Na haar debuut volgden er nog twee langspelers in de jaren zeventig, het samen met broer James en gereputeerde sessielui opgenomen titelloze vervolg en It’s In Here And It’s Got To Come Out Sit in de Muscle Shoals Sound Studio in Alabama tot stand gekomen werkstuk vormde voor mij destijds een eerste kennismaking . Kate toonde zich in tegenstelling met haar folk georiënteerde broers bovenal een toegewijde R&B adept en dat gevoel blijft decennia later overeind met deze selectie van favoriete songs.
Strakke funk met dito aangespannen baskoorden en twangende fingerpicking van Albert Lee drijven de bewerking van Taj Mahal’s He Caught The Katy aan. Taylor heeft evenmin moeite met ouder werk dat tussen blues en jazz pendelt zoals You don’t Know How Glad I Am dat we ons vooral van Nancy Wilsons onderkoelde versie herinneren. Don’t Knock , van The Staple Singers afkomstige gospel, wordt met verfijnd fiddlerwerk van Scarlet Riviera opgesmukt. Het blijft een onmogelijke opgave om met een vocale orkaan als Etta James te concurreren, Stop The Wedding is een moedige poging.
Er zijn momenten die me meer aanspreken, Taylors uitvoering van I Will Follow, een feelgood song van J.T. die een a-typisch, ongebreideld optimisme uitstraalt. Daarnaast is er het eveneens naar haar nog jonge broer James en zijn prille opnamesessies In Londen refererende Good Day Sunshine, lichtjes psychedelisch ingekleurd ,op de achtergrond horen we Victoria Asher.
Long Distance Love, een van de drie bonustracks sluit daar mooi bij aan een bijzonder mooie versie van de ballade die Lowell George ooit bij Little Feat introduceerde. Bijzonder aangenaam is de reprise van Chrystal Blue Persuasion een zonnige flowerpower passage van Tommy James die hier perfect past in een voortreffelijke uitvoering.
“Why wait”, zingt Kate Taylor in de gelijknamige titeltrack, evenals I Got A Message, een zeldzame eigen compositie tussen al dat coverwerk. Dat vragen we ons ook af na het beluisteren van deze mooie collectie van de zangeres die een eerder teruggetrokken bestaan leidt op Martha’s Vineyard, een eiland in Massachusetts.