×

Recensie

Roots

26 maart 2023

Karen Jonas

The Restless

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: eigen beheer

The Restless Karen Jonas Roots 3.5 Karen Jonas – The Restless Written in Music https://writteninmusic.com

Karen Jonas weet ondertussen hoe je een verhaal in een song verwerkt. Met Alex Culbreth  deelde ze bij The Parlor Soldiers de songcredits op het in 2011 uitgebrachte  When The Dust Falls. Tot dusver bracht de zangeres uit Fredericksburg een handvol langspelers uit in eigen beheer, mooie muziekjes die ook buiten Virginia geraakten. Haar onafscheidelijke gitarist Tim Bray was er van meet af aan bij en vult weerom de gitaarpartijen in op The Restless. Samen met de dobro bijdragen van toetsenman Jay Sterling genereren een countryneske klankkleur en die verwerkt Jonas samen met bassist Seth Morrisey in de productie.

Jonas neemt ons mee op een romantisch getinte collectie, evenwel zonder de schaduwzijden van het liefdesleven te negeren. Waar kan je beter beginnen dan in de lichtstad Parijs op een terrasje bij een lekker glas wijn met je geliefde in de zachte zomerbries, met Paris Breeze  roept dat aangename gevoel op terwijl het op soulvolle snarenspinsels drijvende The Breakdown meteen  korte metten maakt met dat gevoel.  Een knap opgebouwd Lay Me Down sleept zich wat lusteloos verder na het pijnlijke afscheid, de bluesy ballade  blijft moeiteloos overeind in een akoestische reprise die mooi afsluit.

Voor het zover is worden we nog  uitvoerig verwend, na het zwierige Elegantly Wasted leidt het dartele, met jazzy gitaar aangestuurde That’s Not My Dream Couch naar Forever. Ongetwijfeld een van de hoogtepunten, die niet van heimwee gespeende terugblik die zich op prachtige dobroklanken ontspint. Rock The Boat start met een wazig telefoongesprek en na de akoestische gitaarintro wellen galmende snarenreplieken op die onhoudbaar naar het Diepe Zuiden meanderen en een geheimzinnige, dreigende sfeer creëren, het lijkt een beetje een afscheidssong van haar geliefde thuishaven.

Drunken Dream lonkt naar de saloon, een honky tonker die niet voorbijgaat aan de ontnuchterende kater achteraf. Jonas blijft op haar best in het meer intimistische werk, zoals de smachtende, op fluistertoon gebrachte ballade We Could Be Lovers overduidelijk aantoont.  



  1. Paris Breeze
  2. The Breakdown
  3. Lay Me Down
  4. Elegantly Wasted
  5. That’s Not My Dream Couch
  6. Forever
  7. Rock The Boat
  8. Drunken Dreamer
  9. We Could Be Lovers
  10. Throw Me To The Wolves
  11. Lay Me Down (acoustic)