Carrying On, zo luidt de veelzeggende titel, de nieuwe langspeler van het duo uit Saskatchan herbergt evenals de voorgangers Strange Country en The Siren’s Song, een fraaie collectie gebaseerd op traditionele country en Engelse folk, die ze tijdens hun jeugdjaren op informele sessies en familiebijeenkomsten brachten. Daarop bouwden Kacy Andersen Clayton Linthicum een eigen repertoire uit. De eveneens bij Deep Dark Woods actieve snarenman vermeldt naast cajuninvloeden, Bobbie Gentry, Hoyt Axton en Ralph Mooney de steelgitarist en architect van de Bakersfield sound, bovendien duiken er psychedelische elementen uit de jaren zestig op. Meer dan ooit ligt de focus op hun Canadese thuishaven die het duo wegens het drukke tourschema steeds vaker achterlaat

Als je het bijgevoegde tekstblad openvouwt vind je de geografische situering van plekken waarover ze zingen zoals The Fourth-Ninth Parallel, een van heimwee doordrongen song. De prachtige, melancholieke zang van Kacy versterkt dat weemoedige gevoel dat eveneens in Providence Place en The South Of Saskatchewan River, beurtelings treden Kacy en Clayton op de voorgrond in persoonlijke, folkgetinte mijmeringen. De sombere beschouwingen van Spare Me Over One More Year worden enigszins gecounterd met de fijne countryrock ritmiek van de West Coast.

Het met bijzonder knappe snarenverrichtingen gelardeerde Mom and Dad’s Waltz # 2 refereert naar het verleden en Clayton komt naast inventief snarenplukker ook als zanger even op de voorgrond in High Holiday, evenals Time Of Doubt in een jaren zestig sound gedrenkt. Kacy & Clayton zetten, die samen met een volwaardige ritmesectie neer en dat wordt weerom bijzonder efficiënt gecapteerd wordt door Jef Tweedy, een notoire fan die de interactie tussen van Kacy en Clayton optimaal uitspeelt in zijn Loft Studio in Chicago.

Carrying On wordt afgesloten met That Sweet Orchestra Sound, andermaal een uit het leven gegrepen verhaal over de in hun thuishaven actieve primitieve dansorkestjes waarin Kacy’s opa ooit actief was. Puik werkstuk.