Nadat Jimmy Page en Robert Plant hun bekoelde vriendschappelijke relatie met het Arabisch gekleurde No Quarter collectief opnieuw opstarten, levert dit een korte voedzame periode op. Geïnspireerd zoekt Robert Plant naar de juiste muzikanten om op de befaamde Kashmir sound voort te borduren. Met leden van de liveband rondom triphop sensatie Portishead, voormalige The Cure gitarist Porl Thompson, en roots gitarist Justin Adams maken ze als Strange Sensation een droomstart met Dreamland en Mighty ReArranger.

Voor Justin Adams vormt deze samenwerking een mooie gelegenheid om dicht bij een van de hemelrijkende wegverbreders van Led Zeppelin te komen. Hij sleept in zijn muzikale doorreis die koffer met de mix van wereldse folk en stevige bluesrock als handbagage met zich mee. Zijn ontdekkingstocht brengt hem in 2011 als producer bij de Italiaanse percussionist en violist Mauro Durante die op dat moment in het familiare Canzoniere Grecanico Salentino orkest van zijn ouders actief is die door middel van hallucinerende trance de grenzen van het onderbewuste in de pizzicato volksdans opzoeken. Net als Justin Adams geniet Mauro Durante van de culturele veelzijdigheid en zweert tevens bij die traditionele Oosterse invloeden.

Emotioneel geschokt door het vluchtelingenvraagstuk werken ze aan de basis van Still Moving, een prachtige poging om de verdeelde wereld weer samen te brengen. Still Moving, niet zozeer aan een specifiek genre gebonden, maar stukken universeler van aard. Stil Moving, aardse krachten brengen de natuur in beweging, en ondersteunen tevens wanhopige immigranten in de risicovolle reis naar een veilig bestaan. Toch is het de corona pandemie die dit proces versneld. De verslavende drang om die bezielende wereldreis te vervolgen speelt zich genoodzaakt in de hoofden van het tweetal af. Beperktheid dwingt tot andere inspiratiewegen waarbij er juist er in die geschoolde achtergronden van Justin Adams en Mauro Durante geput wordt. Het is verbazend dat het sterke Stil Moving eindproduct na een enkele opnamesessie tot stand komt.

Stil Moving is een nomadenverslag die de dessert eenzaamheid en broeierige zonnesteekgekte met de dorstige liefde voor de muziek wegspoelt. Stoffige woestijn blues akkoorden blazen zich in het verkwikkend groovende Dark Road Down een uitweg naar andere geestdriftige dimensies. De korrelige zandhappende gruisvocalen van Justin Adams worden door de warme mystieke stem van de meer melodieus gerichte tegenpool Mauro Durante bedwelmd. Het duo kiest niet voor de harmonische samenzang, maar daagt elkaar tot een spannend avontuurlijk duel uit. Ze verkennen dat psychedelische grondgebied verder met de in bevlogen treurnis gevangen Amara Terra Mia vioolspel van Mauro Durante. Als het tweetal elkaar vinden laten ze niet meer los, het stemmige Talassa huilt en schuurt van alle kanten en werkt gepassioneerd stotend naar die hypnotiserende climax toe.

De intieme bedevaartstocht van de bezwerende Still Moving gospel roept tot spirituele verbroedering op. Hoe diep moet je gaan om tot die gelukzalige kern te komen? Het mystieke klassieke Djinn Pulse is een regendans in wording. Dreigende onstoffelijke Cupa Cupa wolken hitsen elkander op, bewust zoekende naar die zwakke doorzichtige plek om genadeloos toe te slaan. De songs cirkelen net zo lang rond totdat ze de verzwakt gespeelde doorgang vinden. Mississippi blues country kruist in Red Earth het degen met Ierse Riverdance folk. Het beste van twee werelden die als een hartslag samen het ritme aangeven.

De duivel is het uitdagende geflirt meer dan zat en neemt in het stevige Calling Up die koppositie over. De rauwheid in het afvallende brokstukken verval die de verdeeldheid nogmaals symboliseren, met daardoorheen de strijdende moraalridders die net wat dieper gaan. Een groot contrast met het hemelse Damme la Manu waar Moeder Aarde haar hand reikt en in Little Moses betovering de serene berusting oproept. Still Moving in slow motion, de hoekige golven trotserend.