Junkstars
This Means War
De albumtitel deed me gelijk aan TANK denken, maar Junkstars zijn daar in de verste verte niet mee te vergelijken. Dit trio komt uit Stockholm. Dat klinkt op zich al goed, want uit die hoek komen veel uitstekende bands in het onderbuik genre. En dat is exact wat dit trio aflevert. Onderbuik rock ’n roll. En ze doen geen enkele moeite op wat voor manier dan ook er een eigen sausje over uit te gieten. Met het grootste plezier bedient de band zich van ieder mogelijk cliché en knalt op die manier 9 liedjes op hun nieuwe langspeler.
Misschien is het enige herkenbare in hun geluid de stem van Max “Diesel” Malmquist. Rauw en lichtelijk balancerend tussen zuiver en over het randje. Hoe onorgineel dan ook, slecht is het zeker niet. Alle liedjes klinken lekker. Een paar keer zitten er echt wel een paar beuk riffs in en een aantal nummers steken met kop en schouders boven de rest uit. Snakebites, het door Ramones beïnvloede Old Man’s Deadhouse en Hometown zijn bijzonder pakkende liedjes die vragen om keihard meegezongen te worden. Ondanks de heavy songtitels klinken alle songs bijzonder vrolijk.
Dit is hun derde album in 3 jaar en volgens mij nemen ze zo snel op om weer op tour te gaan. want dit soort band moet je eigenlijk in een zweterige kroeg zien. Maar aangezien ze in thuisland met de Backyard Babies op tour gaan, zullen de podia wel iets groter zijn dan dat.