Ook zin in een energiek muzikaal nazomertje? Hier dan Jungle’s Loving In Stereo. Dachten wij zonet, hadden de 2 geile Britten wel evengoed voor een lekkerder in ‘t gehoor liggende plaattitel kunnen gaan, zeker na vijf straffe vooruitgeschoven singlejuweeltjes, inclusief pittige video’s. Want Keep Moving, titel van precies hun tweede song, da’s een perfecte vlag toch die de lading van zo’n zonnige plaat helemaal toedekt? Spetterende disco, in een mix met pop, rock, funk en soul, dat was al hun gelauwerde handelsmerk en zo vertrouwd als zij het brengen, met een massa dichtgeknepen Gibb-stemmetjes, krijg je hier weer non-stop voer voor de dansvloer of gewoon veertig lollige minuutjes muzikale opwinding.

Meteen hoor je het, dit producerduo voelt zich zielsverwant met Daft Punk, Moby, Soulwax, Justice en andere acrobaten die binnenkamers euforische tapes meesterlijk door elkaar weten te husselen. Des te meer van hun escapisme ook nu weer bij deze jongste, frisse lockdown-boreling…

Nieuw, naast falsetjes hebben ze er nu ook andermans vocals bijgehaald, die van Bas en Priya Ragu – geheel Moby-like dus – en er wordt bovendien tal van variatie uit het kastje getoverd om toch maar nergens met een zweem van platte muzakdisco binnen te komen.

Eerst wel een troostend openbrekend stukje klassieke ouverture, het dromerige Dry Your Tears, violen die na de tranen van een voorbije droom naar het erg frivole, positieve van dit album toe lichten. Van dan af, wel voor goed vertrokken ben je op een ondeelbare upbeat-discorollercoaster, vol hits : Keep Moving, Romeo, Talk About It, Truth, Can’t Stop The Stars… Erg seventies. Maar alles tegelijk prima beschenen door het nu, met zelfs rap en hiphopbeats. Plus ook ballades, de voor je totaalbeleving essentiële rustpunten.

Vreesde Jungle, in paniek door de lockdown, eerst voor de hakbijl van de vergetelheid, kwamen ze toch wel uit op een heel nieuw dansbaar élan. Zegden ze ‘t zelf, deze plaat gaat over vrijheid, heropnemen en vooruitgaan. Bevrijdende upbeat tunes.

Die liefde voor muziek… is nu precies ook waar vele al even opgesloten fans van de danstent al die tijd, ook in paniek, op zaten te wachten. Ja dus, loving in stereo! Begrijpen we ‘m nu. Goeie vondst die plaattitel, Jungle.