De uit Muscle Shoals, Alabama afkomstige John Paul White werkte een tijdje  als professioneel songwriter achter de schermen in Nashville. Tijdens een workshop liep hij Joy Williams, een  getalenteerde songstress uit Californië tegen het lijf, een ontmoeting  die in The Civil Wars resulteerde. Het duo scoorde met Barton Holow en The Civil Wars twee prachtige langspelers vol fraai met harmonisch vocaal werk verluchte intimistische folkpop. En er was een soundtrack voor A Place At The Table, een bijzonder geslaagde samenwerking met T-Bone Burnett.

Twee jaar geleden kwam er een definitief einde aan het muzikale sprookje, White ging verder met het componeren van songs, er was een duet met Emmylou Harris en hij  stampte samen met Ben Tanner  de toetsenman van Alabama Sheiks en veteraan Willy Trapp een nieuw platenlabel uit de grond. Hij hield zich ook bezig met productiewerk voor het Single Locklabel. Na acht jaar, zijn eerste solowerk The Long Goodbye dateert uit 2008, keert hij terug naar de Fame studio’s en zijn eigen studio.

Beulah herbergt weerom een opmerkelijke en gevarieerde mengeling waarin die onnavolgbare southern sfeer doorklinkt of het nu rockend werk, zoals  het door welluidende bluesy gitaren gelanceerde What’s So en even verderop het lekker galmende Fight For You, betreft of het meer delicate intimistische luik met  prachtige ballades als Black Leaf of I Want To Make You Cry die van folk naar pop pendelen en tussen hoop en vertwijfeling laveren. In I’ve Been Over This Before fluisteren de hemelse Secret Sisters even mee.

Er waait steevast een ongrijpbare southern feel, we missen wel de wisselwerking en het spanningsveld tussen White en Williams, het extraatje dat van The Civil Wars zo’n belevenis maakte. Anderzijds  creëert White een meeslepende intensiteit die in nummers als Hate The Way You Love Me en het desolate, Hope I Die. Puike soloplaat die groeit bij iedere beluistering.