‘’Zanz kant dance’’ zingt John Fogerty in de afsluitende track van Centerfield, samen met Mr.Greed een nauwelijks verhulde scheldtirade aan de gehaaide Fantasy baas Saul Zaentz en voormalig manager van Creedence Clearwater Revival. Lange tijd weigerde Fogerty om  de songs die hij bij CCR aanleverde te spelen omwille van een  decennialang aanslepend financieel en juridisch conflict met de ondertussen gelauwerde filmmaker Zaentz dat uiteindelijk in 2005 in het voordeel van Fogerty beslecht werd. Sindsdien haalde Fogerty zijn schade ruimschoots in, op het podium draaide de CCR jukebox overuren en in de studio werden de klassiekers nieuw leven ingeblazen met grondig vertimmerde versies die op langspelers zoals Wrote A Song For Everyone verzeilden.

Afgelopen zomer vierde Cosmo’s Factory de vijftigste verjaardag en voor de gelegenheid bracht Fogerty Fogerty’s Factory uit. De cover van dat epeetje toont een grappige persiflage van de originele hoesfoto en kwam in de familie bubble van de Fogertys tot stand, evenals de gelijknamige albumversie.

Zonen Shane en Tyler begeleiden pa met bas en ritme gitaar, dochter Julie hanteert naast gitaar de drumsticks. Fogerty is en blijft een fenomeen op zich  evenals zijn songs Helaas komt de wat bloedeloze reprise van dat CCR werk komt nooit in de buurt van de originelen. Bovendien zijn er nergens songs te bespeuren van de oorspronkelijke sessie van Cosmo’s Factory. CCR klassiekers worden afgewisseld met  mak solowerk van Fogerty uit Blue Moon Swamp. Het van de betreurde Bill Withers afkomstige Lean On Me en Arlo Guthrie’s City of New Orleans worden ingeleid met verwijzingen naar de huidige situatie.

De opener Centerfield is op de langspeler vervangen met een op het Dodger Stadium geregistreerde versie. Naast rudimentaire uitvoeringen van CCR klassiekers, Bad Moon Rising en Fortunate Son mogen uiteraard niet ontbreken en  blijven zelfs in de tamme, slordige reproducties nog enigszins overeind. Deze informele sessie in coronatijden is wellicht voor de Fogerty familie een aangenaam tijdsbedrijf om de quarantaine  en lockdown periode te overbruggen maar voor de eenzame luisteraar zonde van de tijd.