×

Recensie

Rock

19 april 2023

Joe Bonamassa

Tales of Time

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: J&R

Tales of Time Joe Bonamassa Rock 4.5 Joe Bonamassa – Tales of Time Written in Music https://writteninmusic.com

Als er één muzikant bewijst dat je met goede muziek en hard werken een flinke fanschare kunt opbouwen dan is het wel Joe Bonamassa. De Amerikaanse gitarist is bijna continu op pad en als hij dat niet is, zit hij in de studio om muziek op te nemen. Hij brengt regelmatig nieuwe albums uit en het aantal gastoptredens dat hij heeft verzorgd is niet bijna niet meer te tellen. Hij werkte met iedereen samen, van Walter Trout en Jimmy Barnes tot John Hiatt. Het is inmiddels traditie dat hij na elke studioplaat een concertregistratie uitbrengt en dit jaar is dat niet anders. Tales of Time is de liveplaat na Time Clocks. Als uw recensent goed heeft geturfd is dit zijn 17e live album. Dat riekt naar overdaad, maar gelukkig zijn acht van de tien nummers op het album afkomstig van Time Clocks zodat we niet met een enorme overlap met vorige liveplaten te maken hebben.

Zowel muzikaal als vocaal is dit album dik in orde. Bonamassa is door de jaren heen beter gaan zingen, heeft achtergrondzangeressen ingehuurd om zijn sound te verrijken en zijn gitaarspel is altijd smaakvol. Zijn output blijft van hoog niveau al moet wel gezegd worden dat hij altijd netjes binnen de lijntjes kleurt en feitelijk op veilig speelt. Behalve een geluidsopname werd het concert ook vastgelegd op beeld zodat liefhebbers die willen kijken ook aan hun trekken komen. Leuk om te zien dat hij zijn grijze maatpak heeft ingeruild voor een wat meer kleurrijke outfit. Zou hij wellicht de film Elvis hebben gekeken en denken dat hij zich wat flamboyanter moet presenteren 🙂

Alle nummers op het album klokken zes minuten of meer met slechts een uitzondering die vijfeneenhalve minuut duurt. Veel uitgesponnen nummers waarin Bonamassa geregeld en soms langdurig soleert. Op het bijna 10 minuten lange openingsnummer Notches scheurt hij er lekker op los, maar op de blues shuffle The Heart That Never Waits neemt hij alweer wat gas terug. De hoes doet Arabisch aan, maar die invloeden hoor je alleen in Curtain Call terug en verder eigenlijk nergens. Een paar nummers verder zijn we gewend aan de enigszins epische songstructuur die Bonamassa vrij consequent hanteert. Known Unknowns is een kreet die we kennen uit de natuurkunde en cyber security, maar het nummer zelf is weinig wetenschappelijk en volgt het vertrouwde patroon.

Ook op dit album valt weinig tot niets aan te merken. Productietechnisch steekt het goed in elkaar en zijn fans zullen het allemaal zeker weten te waarderen. Toch begint de kwantiteit van zijn releases inmiddels wel de kwaliteit enigszins te overschaduwen. Wellicht kan Joe eens nadenken over een nieuw muzikaal avontuur om te voorkomen dat hij ten onder gaat in voorspelbaarheid. Hij zou een voorbeeld kunnen nemen aan wijlen Tommy Bolin die zich in korte tijd vele genres eigen maakte en met jazzmuzikant Alphonse Mouzon een indrukwekkende fusionplaat opnam. Joe experimenteerde al eens met Rock Candy Funk Party en Black Country Communion. Een nieuw project zou voor de broodnodige afwisseling kunnen zorgen voor deze klasbak.



  1. Notches (9:49)
  2. The Heart That Never Waits (8:31)
  3. Curtain Call (9:01)
  4. Mind’s Eye (6:29)
  5. Questions and Answers (5:28)
  6. The Loyal Kind (6:34)
  7. Known Unknowns (6:04)
  8. Time Clocks (7:56)
  9. Just 'Cos You Can Don’t Mean You Should (7:58)
  10. Evil Mama (6:33)


  1. Notches
  2. The Heart That Never Waits
  3. Curtain Call
  4. Mind's Eye
  5. Questions and Answers
  6. The Loyal Kind
  7. Known Unknowns
  8. Time Clocks
  9. Evil Mama
  10. Midnight Blues
  11. I Didn't Think She Should Do It
  12. Just 'Cos You Can Don't Mean You Should
  13. Mountain Time