Joe Armon-Jones
Turn To Clear View
Wat een onweerstaanbare toetsenman en fantastisch talent is de Britse Joe Armon-Jones toch en wat is ook zijn tweede album Turn The Clear View een geweldige plaat geworden.
Natuurlijk is er zijn nadrukkelijke bijdrage in alles wat er de afgelopen jaren in de jonge Britse jazzscene gebeurt, luister maar naar wat hij met Ezra Collective (hun debuut You Can’t Steal My Joy kwam dit voorjaar uit) of in samenwerking met Oscar Jerome, Nubya Garcia of Moses Boyd doet. Ook zijn solodebuut Starting Today (2018) was een hoogtepunt binnen de nu wave aan Britse jazz.
Met Turn To Clear View bewijst hij des te meer dat hij een van de architecten is van die nieuwe Britse jazzgolf. Op elk van de acht stukken op het album verdiept hij de sound die de Britse jazz zo herkenbaar en bijzonder maakt. Natuurlijk met de hulp van vrienden, waarmee hij ook vaak live en op EP’s en albums speelt. Natuurlijk doen ook Oscar Jerome, Moses Boyd en Nubya Garcia, om er maar een paar te noemen, op het album mee.
Gelijk met Try Walk With Me start het album gelijk zo verschrikkelijk lekker. Spannend hoe ze heerlijk loom opgezette compositie een bijna Blackstar-(Bowie)achtige sfeer aantikken tegelijk in die psychedelische souljazz sferen blijven hangen. Fijne zanger die Asheber ook! Het daarop volgende Yellow Dandelion is al net zo overweldigend. Er gebeurt zo ontzettend veel in het superrijke arrangement. Heerlijke blazers, een prachtige zingende Georgia Anne Muldrow, inderdaad de uit Los Angels afkomstige heldenzangeres, en Armon-Jones zelf in blakende topvorm.
Gnawa Sweet is de showcase voor Armon-Jones. Wat zet hij deze track toch weergaloos naar zijn hand. Zelfs als de trompet in de lead is blijft zo spel zo intrigerend en onvoorspelbaar. Let toch ook eens op dat weergaloze einde waarin de bas en drums het spel met Armon-Jones indrukwekkend doortrekken. De warme gloed van Icy Roads (Stacked) brengt hem met een tapijt aan toetsen naar een geheel andere spacy wereld. Supermooie track ook weer met weergaloos spel.
Heerlijk hoe ook (To Know) Where You’re Coming From weer alle warmte in jazz samenbrengt. Met funk en soul doorspekt en met heerlijke blazers. Volledig die jonge Britse jazzsound die zo pakkend en cool is. Ook The Leo & Aquarius met de fijne rapper Jehst, trekt die lijn spannend door. Knap hoe Armon-Jones echt alle fijne elementen van die coole jazzscene samenbrengt. Ver weg van de commerciële hippop shitzooi die we heden ten dage zoveel op de radio horen vindt de Oost-Londen jazzscene de ideale combinatie in muzikale stijlen waarbij raps over issues gaan die echt beklijven. Luister toch weer eens naar dat outro…
Het lekker drukke You Didn’t Care heeft naast Armon-Jones saxheldin Nubya Garcia in de grootse hoofdrol. Wat een fantastisch spel gooit zij toch over die allemachtig rijke arrangementen van Armon-Jones heen en bouwt de track toch heerlijk op ook. Al net zo lekker is het wederom lekker uptempo tegen ska aanleunende Self:Love met zanger/rapper Obongjayar. Luister toch eens hoe halverwege de groove er met heerlijk spel van Armon-Jones bovenuit klimt en ze die net zo hardnekkig naar het einde toe weer omdraaien. Weergaloos!
Turn To Clear View is een verrukkelijk album dat diep in de nieuwe Britse en coole jazzgolf baadt. Hoewel er maar 8 tracks op staan, tracks die gelukkig wel lekker lang uitgesponnen zijn, voelt het album eindeloos. Wat een fascinerend talent is Joe Armon-Jones toch en wat heeft hij, samen met zijn vrienden, een geweldig tweede album gemaakt.