Wereldsterren waren het. In Australië althans. De mannen van Cold Chisel scoorden ‘down under’ tophit na topalbum tussen 1971 en ’83. Na het uiteengaan van de band nam zanger Jimmy Barnes het grote Cold Chisel-publiek zonder veel moeite mee. Hij bleef immers de succesvolle combinatie tussen rock, soul, blues en fusion uitventen waarmee ook Chisel beroemd was geworden.

In de rest van de wereld, dus ook in Nederland, zijn zowel Cold Chisel als Jimmy Barnes altijd namen voor de fijnproevers gebleven. Op zich geen probleem. Maar tegen die achtergrond komt een jubileumalbum, ter gelegenheid van drie decennia als solo-artiest, waarop Barnes zijn ‘grootste hits’ opnieuw zingt met een waar keurkorps van gastvocalisten, voor Nederlandse oren wellicht wat vreemd over.

Maar hits of niet, Barnes (58) kan wel met droge ogen beweren dat hij een indrukwekkende staat van dienst heeft opgebouwd. Zodoende kostte het geen moeite om bevriende grootheden als Little Steven (Van Zandt), Jon Cain (Journey) en Joe Bonamassa te bewegen om mee te zingen of -spelen op de plaat.

In zekere zin is deze plaat een opvolger van Double Happiness uit 2005. Ook een duetplaat, maar dan niet met covers van Barnes’eigen werk. De vijftien tracks op dit nieuwe album geven een mooie dwarsdoorsnede van de sololoopbaan van Barnes. De bijdrage die hij samen met Little Steven zingt, is een nummer dat Steve voor Barnes schreef in 1985. Barnes name het toen op voor zijn For The Working Class Man-album. Zeker in de duet-versie blijkt hoezeer Steven bepalend is voor de E-Street-sound.

In de vroege jaren tachtig werd Barnes nog eens gepolst als zanger voor de band Journey. Dat werd nooit wat, maar Jon Cain van Journey is wel een maat van Barnes. Samen vertolken ze Working Class Man en Going Down Alone.

Net als op Double Happiness heeft de familie van Barnes een flink aandeel. Zijn broer John Swan doet niet mee (Jimmy Barnes heet eigenlijk ook James Swan). John speelde in de jaren zeventjes mee in Cold Chisel, maar de verhoudingen tussen de twee zijn niet echt optimaal: hij verliet de band destijds ook vanwege een aantal geweldsincidenten.

Wel present is Barnes’ zwager Diesel (Mark Lizotte), die koos voor het uit 1987 daterende I’d Die To Be With You Tonight. Dochter Mahalia (vernoemd naar Mahalia jackson en daarmee een verwijzing naar Jimmy’s liefde voor de soulmuziek) zingt mee op Stand Up.

Met een snufje blues en een snufje soul is Hindsight vooral een stevige rockplaat geworden. Love And Hate is zo’n track die duidelijk maakt waarom Barnes in 1975 even uit Cold Chisel stapte om Bon Scott op te volgen in de band Fraternity toen die naar AC/DC vertrok. Op zijn 58ste heeft Barnes nog altijd een strot om U tegen te zeggen. Hij is echter niet de zanger van het doseren. In vrijwel alle nummers gaat het van A tot Z volle kracht vooruit, zeker wat zijn eigen bijdragen betreft. De variatie die zo broodnodig is wordt vooral gebracht door gasten, zoals kleindochter Ruby, die even te horen in de ballad When Your Love Is Gone.

Voor Jimmy Barnes en zijn vooral in de thuisbasis Australië enorme schare fans is Hindsight een mooi verjaardagscadeautje. Nieuwe generaties zal de bluesrocker en niet snel mee aan zich binden.

Het album is ook als dubbel-CD verschenen met op schijf 2 enkele greatest hits in de originele versies.

Tracklisting Hindsight:

1. Lay Down Your Guns (Feat. The Living End)
2. Time Will Tell (Feat. Baby Animals)
3. Ride The Night Away (Feat. Steven Van Zandt)
4. Stand Up (Feat. Mahalia Barnes And The Soul Mates)
5. I’d Die To Be With You Tonight (Feat. Diesel)
6. Stone Cold (Feat. Tina Arena & Joe Bonamassa)
7. Working Class Man (Feat. Jonathan Cain)
8. Going Down Alone (Feat. Journey)
9. Love And Hate (Feat. Shihad)
10. No Second Prize (2014 Version)
11. I’d Rather Be Blind (Feat. Jon Stevens)
12. When Your Love Is Gone
13. I’m Still On Your Side (Feat. Bernard Fanning)
14. Walk On (Feat. David Campbell)
15. The Other Kind (Feat. Troy Cassar-Daley)