Jesse Terry week destijds uit van Connecticut naar Nashville om daar als songwriter voor een muziekuitgeverij aan de slag te gaan. Hij debuteerde met The Runner, een sterk door de Laurel Canyon sound van de vroege jaren zeventig beïnvloed werkstuk. Dat wordt op de derde langspeler Stay Here With Me nog geaccentueerd door de dobro en lapsteel van Dan Dugmore die destijds John Stewart, Linda Ronstadt, Jackson Browne flankeerde en naast James Taylor op talloze studiosessies de uitgebreide West Coast kliek flankeerde.

Op de volgende langspelers ontdekten we diverse invalskoeken en benaderingen, van het met rijkelijke instrumentatie gelardeerde Stargazer naar het meer intimistische Natural. Op Arcadia komen die aspecten samen. In ruim de helft van de songs is Craig Bickhardt betrokken en dat heeft ongetwijfeld een positieve impact op het resultaat.

De titelsong refereert naar de gelijknamige Griekse, mythische streek, en wordt door rockende gitaren aangestuurd. Met het op piano flanerende Burn The Boats zijn we terug bij het melodieuze, meer romantische songwerk. Gunpowder Days en Poison Arrow zijn op een combinatie van gedreven orgelwerk en naar Neil Young lonkende gitaarriffs geënte passages waarbij Terry uitgebreid in de achteruitkijkspiegel speurt. Waiting Out The Hurricane gaat eveneens een tijdje terug naar traumatische jeugdervaringen. Someone in Repair beschrijft de moeilijke strijd tegen verslaving.

Tussen River Town en het meer uitbundige Head les ontdekken we nog twee meer verfijnde pareltjes, de afsluiter Were You From, een pianoballade en vooral het tedere Strong sluiten meer aan bij de troubadourstraditie in deze verdienstelijke, meer naar uptempo gitaarsongs georiënteerde langspeler.