Twee jaar geleden kwamen we via  Songs From No One In Particular en het meer beklijvende Turned Every Screw in contact met de aparte muzikale wereld van Jeff Bell. De in Londen residerende muzikant had blijkbaar beide werkstukken al enkele jaren voordien ineen geknutseld. Zowat de helft van  de achttien songs op Parallell Worlds zijn van het uit 2013 daterende Artisan Hands afkomstig. Het is weerom een one man project geworden van een eigengereid songwriter dat opnieuw in  de Space Whale Studio in Helsinki werd ingeblikt.

Als bizarre introductie krijgen we een impressie van een vrolijk verjaardagsfeestje dat ontaard, met huilende kinderen en loeiende sirenes en de melodie van zo’n speeldoosje. Vervolgens weerklinkt Okie Song, een farfisaorgeltje en een broeierige snarenbrij creëren een dreigende sfeer. Short Sell is weerbarstig stuiterende garagerock met agressieve gitaarattacks en swingende sax die eveneens te horen is in het bezwerende Achilles Heel dat naar een helse apotheose geloodst wordt.

You is een intrigerend, melodieus intermezzo dat abrupt afgebroken met een van de oudere songs,bitsig hijgend parlando leidt instrumentale UK Plantation Blues in, rurale countryblues met een verzengende harmonica en primitieve fingerpicking die de Mississippi sfeer transfereert naar de Britse Eilanden. “Hit me with your best shot” schreewt Bell in het hard rockende Feral. Na het stevige Always Been The Same krijgen we opnieuw de oudere tracks waarbij de verstilde pianoballade Please voorgeschoteld , het van Ellioth Smith bekende Between The Bars niet onopgemerkt passeren.

Jeff Bell slaagt er andermaal in met een niet echt toegankelijke, duistere muzikale collage de aandacht vast te houden, op de radio zal je die muziekjes zelden tegenkomen. Een reden te meer om ze te appreciëren.