In de voorbije jaren zijn er tal van jazz interpretaties van pop- en rockliedjes gemaakt. Zelden is het zo goed gelukt als in het geval van Jazz Sabbath. Het Britse trio presenteert jazzversies van Black Sabbath nummers uit hun beginperiode en doet dat op sublieme wijze.

Dat de Britten over de nodige humor beschikken blijkt wel uit de mockumentary waarin ze “uitleggen” dat ze de nummers eind jaren zestig hebben geschreven. Volgens hun fictieve biografie nam Jazz Sabbath in 1969 twee albums op, maar konden die door omstandigheden niet uitbrengen. Hun debuutalbum werd geannuleerd en hun tweede album belandde voortijdig ergens op een archiefplank. Vier jonge kerels uit Birmingham, Iommi, Butler, Osbourne en Ward, jatten de composities en namen vervolgens luidruchtigere versies die wereldberoemd werden. Iommi en co. beweerden steevast dat ze de nummers zelf hadden geschreven.

Jazz Sabbath was machteloos om er iets aan te doen. Na ruim 50 jaar tegenspoed, keerde het tij in 2020 met de ontdekking van hun debuutalbum mastertapes en de daaropvolgende uitgave van het album. In 2022 ging Jazz Sabbath de studio in en voltooide de opnamen van hun tweede album, simpelweg Jazz Sabbath – Vol. 2 genaamd. Nu de diefstal door de band uit Birmingham aan het licht is gekomen, kunnen pianist Milton Keanes en collega’s deze nummers nu in hun oorspronkelijke vorm presenteren. Het verstilde Symptom Of The Universe en de volledige 8 minuten durende versie van Paranoid.

Het brein van Jazz Sabbath is Milton Keanes, het alias van Adam Wakeman. Yep, de zoon van Yes toetsenist Rick Wakeman. Samen met bassist Jerry Meehan en drummer Ash Soan heeft hij interessante en bij vlagen speelse versies van Sabbath klassiekers opgenomen.  Beide Jazz Sabbath cd’s hebben al heel wat rondjes in de cd speler achter de rug. De riffs van Iommi en de arrangementen lenen zich uitstekend voor jazz interpretaties en luisteren ontspannen weg. Easy listening is een term die menig metalfan in de mond zal nemen bij het beluisteren van deze versies. Ideaal als achtergrondmuziek als je een boek leest. Het trio krijgt op tal van nummers versterking van gitaristen en een saxofonist zodat het klankbeeld gevarieerd blijft.

De productie is uitstekend en de piano staat goed in de mix zodat het strakke spel er goed uitkomt. Met zulk goed materiaal kan het natuurlijk niet mis. Changes is een hoogtepunt op de eerste schijf en Behind The Wall Of Sleep op de tweede. Voor elke rock- en metalliefhebber die eens een uitstapje naar jazz wil wagen, zijn deze albums perfect.